DRAM VE KOMEDİ

Vahşice tasarlanmış ölüm döşeği

Eziyet çektirmenin getirisi, kanlı taslar çatlıyor

Cinayetin milli marşı olmuş bu melodi

Gözlerinle oku, kulaklarınla dinle

Ses seda çıkarmaksızın, tam tepende bir sima

Şakağında aynı hışırtı, aynı tabanca, aynı gülümseme

Parmak izleri hiç bu kadar kalıcı olmamıştı

"Öfkeden muaf, psikoz ziyadesiyle kaybolmuş bir çılgın.

Delirmiş bir cengavere silah ver, cinnete şahit olacaksın"

Yarattığınız bu korkunç sistem

Bir sosyopatın kibrit çakışıyla son bulacak

İşte o zaman Nil Nehri'nde kan banyosu yapılınca 

Papa Gelasius'ın ruhu şad olacaktır

TUTKUSAL

Fazla münakaşaya girmeden, kısa ve öz

"Gözlerin, kör insanları ressam yapar

Sesin, dilsizleri konuşturur, 

Kokun, en kuytu ormanlardan çıkma

dudakların kadar sıcak bir baharı hatırlatır."

Terminalde yaktığım sigara hiç bu kadar lezzetli olmamıştı

Şayet seni düşünmek, seninle olan o kısacık zamanların 

Bana peşkeş edercesine getirdiği bir gül şarabı kadar özel

"Tanrı dünyayı yarattığında insan

şaheserin onlara tanrıdan sunulduğuna inanıyordu

ben ise çoktan sana doğru adım adım, uzak uzak yürüyordum"

Çünkü benim şaheserim tanrının bana sunduğu bir topraktan ibaret değil

Nefesi, nikotini, şaibesiz tutkuyu dudaklarından ciğerlerime doldurduğum

Kutsal bir zanaat, ince işleme dudaklarından ibaretti aslen

"Sensin tanrının yarattığı ve bana ait ettiği,

her sabah gözlerimde kanlanan, ses soluk etmeden yanaştığım,

körlerin ayna sattığı diyarlardan, dilsizlerin şarkı söylediği

en kuytu ormanların içinden bulduğum, şiirlerime işlediğim şaheser."

BULANIK CİNNET MANZARALARI

Piyano sesine uyan, bıçaklar keskinleşiyor

Doğan güneş sabahı katletti, kara fon kükrüyor

Dudaklarımdan ısırıp beni bu içine çektiğin gölgeler

Hiç bu kadar ürkütücü ve can alıcı bir hal almadı

Bacaklarım hantal, gözlerim yorgun, katran kokuyor

Kalk gel, bedenimi ruhumdan ayırırcasına hasret

Kırk beş yıl hatır nikotin tüketircesine harmanım

Çakırkeyf günler geçiyor, Kasım ayı geldi gelecek

Sur üflensin, jileti çevir, parmak uçlarında yürü

Sakın ola beni yalnız bırakma, tren saymaktan acizim

Belki sesim soluğum çıkmaz, o gün orada olduğum anlaşılmaz

Şayet orada olsaydım, oracıkta dimdik dursaydım

O kavat gıdım gıdım gebermişti, ruhu semaya mütevellit

Bedeni köpeklere servis edilircesine peşkeş sunusu 

Şad edilmek üzere bin bir farklı toprak altında

Hallelujah!

PORNOGRAFİK EDEBİYAT

Zambak kadar ince işlediğim dudakların

Canını yakmak, sana eziyet etmek için harlanmış sapkınlığım

Derisine semboller kazıdığım, korkudan delirmiş, benim tatlı çılgınlığım 

Kırmızı güller bana durmak bilmeyen, kesik üzerine pamuk bastığın

Kan kokusunu aldıkça vahşete himaye ettiğim günleri hatırlatıyor

Omuzlarından elmayı ısıran Adem gibi

Kutsal kitap tutarcasına okşadığım o saçların

Boynundaki zincirler, bacaklarını örten ne varsa

Nece büyük bir tutkuyu andırıyor

Oysa ilk tanışık günlere dönelim

Bacakların usta eliyle dokunmamış bir ezgi

Kolların işlenmemiş birer sarkaç gibiydi henüz

Ah güzelim, yegane parçam, siperlere gömülü definem

Tutku ve acıların Meryem anası

"O yataktan kalkarsan

seni kendi kanınla

kendi etinle beslerim"

KİMSESİZLER MEZARLIĞI

Caddeler boyu elinde ayna, dilinde jilet

Unutulan nasıl bırakıldığını hatırladı

Bir hiç uğruna, yetmiş altı kibrit kutusu

Tenha ve loş bakışların ateşine kapıldı

O kadar derin, o kadar sağlam bir darbedir

Sabahın gelmek bilmediği, kavgaların doğduğu

Daracık sokaklarda ölüme sürüklenen

Suça meyilli, kollarında kesiklerin izleriyle büyümüş

Kentin kuyuya itilmiş çocukları, sizler sahipsiz

Sizler kayboldunuz, bir gün bulunacaksınız

Kimsesizler mezarlığına defnedilip

Ruhunuz kut ve şad edilecektir

Yüzünüz gülsün

647 GÜN

Kayaşehir kaldırımlarına adım adım

Dört yol ağzında, şiirlerimi küfredercesine

Susmadan, bağıra çağıra okuyorum

"Bu tarifsiz rüyalar, bu tarifsiz özlem

düştüğün beton çatlamış, saçlarını kazıtmışsın

bir bebek gibi ölünü kucaklıyorum, ürküyorum belki

her zaman olduğu gibi, oradayım, yanı başında

ve sen yine beni görmüyorsun"

Ruhun şad oldu, aylar ve yıllar boyu

Mezarına bıraktığım güller kuruyor

Toprağını güneş kavuruyor

647 gün travma, 15 bin saat işkence gibi

Sensiz, kayıp, gaip, muamma bir hal

Saçlarımı kazıtıp, şarabı gazeteye sarıp

Gözlerim kısık, İstiklal'e doğru yürüsem

Galata kulesine çıkıp yaygara koparsam 

Ve de sana sardığım bin bir farklı sigarayı 

Sensiz, oracıkta, tek başıma içsem

Gücenir misin?

Ve ben seni, yeniden, aynı sokakta

Yapayalnız bulmak istiyorum

Belki hakir zaman bana bir şans tanır

Seninle bu diyarlardan göçeriz

Hiç olmazsa bileklerime yeni sayılar kazırım

Oldum olası Başakşehir'de

Üçüncü sayfa haberleri

Tarih 29 Kasım 2019

Ve sen kenar köşede belirdin

Nece güzel fotoğraflarından biri

Bir bilet, yüzümde yılların izleri

İstanbul'u terk ediyorum

Huzur içinde yat sevgili

KEHRİBAR VE KÜL

Benim pelerinim, senin kanatların

Öylesine bir, öylesine bağlı ve birlikteler 

Dudaklarım yanıp tutuşuyor, senin adına

Yolun uzun, sırtımız aynı ağaca yaslı, gözlerimiz mıhlı

Susmak bilmem, senin yanında sarhoş 

Meyhanelerden çıkıp gelmiş ve de o kadar mayhoş gibi

Saçmalıyorum, sen benim çılgınlığım oldun

Yaz geceleri, yaz aşkından zatiye, güneşten aşikar

Yaz yağmurları kadar gür, gidilmeyen sahiller kadar sıcaksın

"Benim yegane tutkum, arzum ve karanlık gecem

senin adına içtiğim sigaralar, sensiz tekerrüre şahittir"

Şayet bir gün bu gece son bulur

Sabaha farklı caddelerden, farklı gecelere

Seni hatırlatan şarkılarla, seni hatırlatan yüzlerle

Türkülerle, düşlerle uyanırım

Ne senin kehribar keski kokunu

Ne de senin yanımda olduğum kadar huzur duyarım

Şükürler ola, lanet etmeyesin, pişman olmayasın

Ben hep senin kalbine gömülü, sol yanından bir parçayım

Benim güzel, sıcak, şaibesiz güneşim ve karanlık gecem

Ben seninle son buluştuğum parkta, senden uzaklarda

Senin yanındayım

ISIRILIŞ ÖYKÜSÜ

Ormanların en kuytusu, ulusların dışında

Devasa bir yaratık tarafından ısırılış öyküsü

Kabuslara zatiye, paragraflar aşikar

Uyuyamıyorum

Bedenimde kesiklerin sancısı, dudaklarım paramparça

Vücudumdaki izleri takip ediyorum, kutlu yola sevk edilmek üzere

Günüm angarya, günüm çöp oluyor, güneş doğmuyor

Çaba çırpı uzanıyorum, saçlarım ıpıslak, evde bağıran çocuklar

Uyuyamıyorum

GİZLİ ÖĞRETİ

Çanlar kim için çalıyor dersiniz?

Seni kutlu yola sevk edecek O'nun için

Alaca karanlık yanılsamalar ile aydınlığa kavuşunca

Meftum suratın sana ihanet edecek, şevksiz yatakta çırpınırken

Uyku seni beter edecektir

Bedenin bir zindan, ruhun özgürlük için yalvarıyor

Cildin dökülüyor, derini kaşımayı bırak, beni dinle

Gerçeklik tarafından bağırsakların deşildiğinde

Güneş ufuktan çekilecek, kan tüten ay doğacak

O zaman beni anlaman için sana şans vereceğim

Çünkü gerçeklik

Gördüğün değil, görülmesi gerekendir

KAMBUR

Bazı şarkılar vardır, tek sefere yegane

Bin bir derdin devası olur, içtiğin sigaranın dumanına kapılır

Benzersiz bir sahile gidersin, Kalyon yanı başında

Denizin o saf tuz kokusuyla, güneş altında, gözlerin kapalı

Ses seda etmeden, dalavere olmadan, mutluluğu tadarsın

O huzur, o günlere hasretim

Şaibesiz, gaip bir hal, kayıp bir yol

Durmadan yürür gidersin, nereye gittiğini bilmeden

Saatin yok, ateşin yok, elinde bir pusula

Kuzey yolunda dimdik, sallana sallana, yarım kalan şarap

Biraz duman, biraz kül, uykusuzca adımlarsın

O tutkuya, o zamanlara hasretim

Geleceğe mahkum, geçmişe hasretim

İŞKENCE SEANSLARI

Türlü sapkınlıklar, katil güdüleri

İltihap akan suratıma bak, iğrene iğrene

Beni ölümden meymenet beklercesine sorgula

Kabuslardan kaçabilir misin? Yalvar yakar uyanır

Kan ter atarcasına yalpalarsın, öyle büyük bir hissiyattır bu

Ölüm korkusu çeken bir mahlukatı şehvetle izliyorum

Kan kokusu ile kaplanmış bir sokakta, dayanılmaz bir mutluluk

Soluk çıkmaz bir geceyi delip deşen çığlıklarla uyuyorum

Zira hepsi kafamın içinde bana eşlik ediyor, ilahiler sunuyor

Kendi cehennemim, kendi kanımın zehrinde boğuluyorum

UYUTMAZ

Satırlarda kavuşacağız, şarkılarda

Yıldız evi gök kubbeye bakarken 

Ya da farklı sofralarda yemekler yiyeceğiz

Dans ederken bakacaksın gözlerimin içine

Sıcak, şehvetli, ay beyaz ellerim tutacak belinden

Tenimin soğukluğu, sıcaklığa kavuşacak, çılgınlık misali

Aylar, yıllar, asırlar geçecek

Ve ben hatırlayacağım

Hatırladıkça uykum kaçacak

Ne de olsa güzel hatıralar adamı uyutmaz

Hatırladıkça yaşatır, yaşandıkça unutulmaz

TEKMİL BELALAR

15 Mayıs 2008 yazından bir kenar mahalle

Tek tük bacası tüten bir ev vardı

Söndürdünüz

Nefretim, kabusum oldunuz

Sedef saplı bıçağı belinize takıp

Şeytana karıştınız, kanıma girdiniz

Dudaklara jilet takıp

Şah damarımdan öptünüz

Sessizliğin tekmil tabiri

"Benim yegane kardeşlerim, kalpazan dostlarım

sizlere bin kere lanet olsun, beni leş yercesine çiğnediniz

ben ise her gün benzer sokak lambaları altında ellerimi açıp

dualar ediyorum, şükürler ediyorum, kurtuluşumu kendime armağan

sizlere tüküre tüküre bela ediyorum, bu kalem sizin yüzünüzden yazıyor"

ÖZGÜRLÜK ARZUSU

Pelerini harlayıp yedi dümen tarlalarında koşuşturuyordu

Yalın ayak, uyku uyumadan, günler boyu yürüyordu

Omuzlarında kor ateş turuncusu, gözlerinde özgürlük arzusu

Kimseye haber etmeden, nereye gidiyordu?

Kalbi yontuldu, dudaklarında özlem var

Bitmek bilmeyen ilahiler, saç beyazlatan türküler

Ellerinden kayıp giden yılların hatırası

Belinde sedef sap, yadigar çakı, yüzünde yılların izleri 

Rüzgar gibi bir çocuk bu civarda

Anasının karnından sezaryenle doğdu

Özgürlüğü ve cesareti bulma umuduyla

Sağı solu darmaduman edercesine

Vefalı toprakların bambaşka insanlarına saatin akıbeti sordu

Nefes nefese, terli suratına çarptığım suların acelesiyle

Kimse sormadı ona

"Bu oğlan nereye gidiyordu?"

WEST CORNER BEACH CLUB

Bulutlar gürlüyor, yağmur yağmaz oldu

Kara fon susmadı, sevenler öldü, bir daha kavuşamadan

Gözlerin o kadar kehribar, o kadar naçizane

Jilet dilimde, nikotin elimde, kavruluyorum

Dakika durmadan, kendime soruyorum

Nereden geldim o yazlığa? 

Asırlar boyu tanışık iki insan sıcaklığı

Karanlığı temsilen hazırlanmış bir yaratık

Bitmek bilmeyen gece sohbetleri, takribi şehvet

Sulu öpüşlerin son bulduğu o yalancı dudakların

Tuzlu tenlerin birleştiği o an, korkusuzca gülümserdi

Yuva yapan kuşlar gibi naif dokunurdun saçlarıma

Ve sabah olurdu, ihtiraslar gizli tutulur, kusurlar kapatılırdı

Sen yine tavaf eder, takardın baştan çıkarıcı maskeni

Gece olurdu, ben hiç orada olmamış gibi kalkar giderdim

Çünkü benim için o deniz manzarası kuruyup giderdi

Ateş yanardı ve de sönerdi, gün ağarır ve açardı tekrardan

Ama ertesi gün orada seni görmek, seninle olan her an

Kokunu süzdüğüm her kum tanesinden değerli

Ve o kadar özel, o kadar tutkulu, o kadar güzeldi

SOSYAL SAPKINLIK

"Ölümle kavga edercesine çırpınıyordun

Pürüzsüz beyaz tenine yakışırcasına açtığım bu kesikler

Sana benden peşkeş sunusu olacaktır 

Benim doyumsuz midem senin kadar güzel bir mahlukat için

Haylice gürlüyor, bulutlar ve karanlık bizi gizleyecek"

"Benden sana kalan tüm izler, asla unutulmayacak

Jilet ağzımda dönüyor, mumun sıcaklığını hisset

Benim bu sapkınlığım! Benim bu doyumsuz midem!

Kanın saf, etin ziyafet, seni asla öldürmeyeceğim"

EVHAM VE ALEVLENME

Evhamla ilk tanışmam, vücudum cayır cayır yanıyor

Kirli binaların betonu, gece gibi üzerime çöktü

Çimenlerin en yeşili, gök kubbeden biraz karartı

Ciğerlere şenlik nikotini dudağımda asılı

Kime yakarsam aynı devayı pişirip önüme koymuş

"Gözlerini kapat, mışıl mışıl uyu"

Alevlenme dönemi orada başladı, ruhumu çekip alın

Kendime bin bir soru, susmak bilmeyen fısıltı

Çenem kıtır kıtır, dişlerim tek tek dökülürcesine

Gıdım gıdım geberiyorum

Keşke yatağımda huzurlu ölüm kadar sessiz

İçtiğim ilaçlardan sonra çektiğim derin bir uykuda olsam

Oysa ben ne aynalar kırdım, ne ampuller patlattım

Bir kerecik şu ip boğazımda sallanmadan uyuyamadım

Kendimi sevmeyi öğrensem, her günüm güllük gülistanlık olsa

Ben planlar yaparken tanrı tepemden bakıp bana gülmese

Rabia ve benim gibiler ölmese, elzem nefesini dudaklarımdan

Elime kadar üfleyip de insanların parmak parmak işaretlediği

O mimlenmiş hastaların yüzüne sürsem, yaşanır mı bu dünya?

Bu gecenin bereketi burada, zihnimdeki bulantı mideme vurdu

Ama ben bu günleri bir terminal brandasından atlarcasına

Geride bırakıp, ruhumu şeytandan çalıp meleklere sunacağım 

BİR ÇİFT GÖZ

Gecenin körü, lambalar beni seyre dalmış

Sabaha kadar yürümeye yeminler etmiş gibi

Uzaklara doğru, adım adım

Şehrin kem kadınları dimdik ayakta

Sokağın hayvanlarına selam duruyorum

Şayet, onların misafiri olmuşum

Gözlerim uyku diye ağlıyordu

Ta ki, o simayı görene kadar

"Kim ulan bu? Neden suratıma dikti gözlerini?"

Gerçek olduğunu biliyordum, oradaydın

Parkı tavaf edercesine yürüdüm, koşmaya başladın

"Benden bu denli kaçan bu mahlukat kim?

Gözümün önünden neden gitmiyor?"

Tam o sıra sokaktan bir araba geçip gitti

İçinde ciğer deşen şarkıları kusuyordu resmen

Pek tenezzül etmeden, yola devam

Şehrin kem kadınlarıyla bol bol küfürleşip

Sokağın hayvanlarına veda ettim

Misafir olduğum bu sokaktan

O aciz hayvanların bedduasını almışım gibi

Yol boyunca kaçtım, koşa koşa

Arkama bakmaya yüzüm yoktu

Çünkü misafirliğin kısası makbuldür 

ANTLAŞMA

Gecenin bir yarısı, melekler susmak bilmedi

Paranoyak illüzyonlar kafamın içinde

Kan çanağı gözlerim yırtılırcasına

Her yerdeler, iblisi kafamdan atamıyorum

Damarlarım çekiliyor, kanıma karışıyor

Nece ölümcül bir günah işlemişim ben?

Aynı terane tekerrür ediyor, sabahın sabahı

Gecenin bir başka yarısı

Kafamın içi kan ağlıyor

Korku, şüphe ve azap zihnimi parçalarken

Karanlıkta çığlık atıyorum, kasvetli zihnim bulanmış

Kirli ve çirkin aynamın karşısında bir mum ışığı

Yeminler ediyorum, küfürler arkasında birikiyor

"Günahlarımı affetmen için sana bir şans veriyorum

Yoksa geçmişimi unutmam, geçmişimi öldürürüm

Zavallı insanların kan ve acısıyla beslenirim

Kolum, bacağım kesilse bile sürüne sürüne nefret kusarım

Ruhaniyetten uzak dur, beni bir defa kandırdın, bu benim hatamdı

Bir daha kandırır isen bu senin hatan olur"

LA MAGIA NEGRA DE LOS ADARADORES DE LA MUERTE

LISEOE, TEYANIC, MARAMINSTERIA

UYKUSUZ SATIRLAR

Evlere taziye sunusu, şafağın keskin kokusu

Ölümlü yazarların ölümsüz yazılarına şahit oldum

Karanlık uykumda bir keman ile refakat ediyor

Benim eksik kalır kusurlu yanım, neredeyim tanrım?

Elinde gazete ile koşuşturan çocuklar öldü

Çay bahçelerindeki ağaçlar çürüyor

Esnaflar o tozlu kepenkleri indirdiğinden beri

Güneş bu caddelere doğmuyor

Tuz deniz şifayı suyundan kesti, nehirler kurudu

Aciz insan, yine de doymuyor

Uyumak üzere, sigaradan bir nefes

Kımızdan bir yudum, gözlerim kapalı

Olmuyor tanrım, kanım çekildikçe

Uyku bu gece, kuşaklar boyu oruç gibi

Nedensizce, bir türlü tutmuyor 

KAYIP MELODİ

Kaburgalarım mıhlı, gözlerim kan ağlıyor

Dudaklarım paramparça, sesim çıkmıyor

Kara fon kafamın içinde, çakıl karşımda

Özgürlüğün anahtarı şakağı delmeden önce

Kayıp melodiler çalıverdi, kulaklarım yırtılana dek

"Gerçek olup olmadığımı soruyorum kendime

Önce ellerime ardından aynaya bakarak"

İnsaniyet adına, vahşet arzum

Son bulacak mı?

Kızıl saçlarımdan sarkaç gibi uzayan ruhum

Ölüler diyarına varınca

Kuşaklar boyu hasreti tadacak mı?

Öylesine takılı kaldım, sessizlik beni delirtti

Drama köprüsünden, Ahmetsaray ırmaklarına

Tüm dünyayı gezdim de

Nasıl cevap bulamadım?

YILLARIN İZLERİ

Sahi yıllar oldu, ben hala uyumadım

İhanet peydahlayan bu denli bir hayat

Günlerin getirisi, gecenin sunusu

Sabahın köründe bir paket sigarayla doyurmak karnı

Taşra pavyonunda bir hovarda gibi şişeleri deviriyor

Her yürüdüğüm sokakta isimler sayıklıyorum

"Ben senin kardeşinim, ben senin biricik aşkınım

bitir benim cezamı, azap son bulsun"

Gözlerim alevlenmiş, ilaçlar midemi kanatıyor

Onca gaflet gecesinde, bin bir travma yaratan yaratıklar

Sanki yıllar sonra onları azat etmişim gibi yanıma ilişiyor

Ve de unutamadığım fotoğrafların rüyasını yaşıyorum

Harap edilmiş, infilak sonrası sürüne sürüne savaşan

Dost ve düşman kavgaları gibi, tıpkı o kıymet bilmez

Uçurumlardan atlayıp hayata gözlerini çoktan yummuş yadeller gibi

O kadar çaresiz kaldım, o kadar ayaz tattım, o kadar kaçtım

"Herkes ikinci bir şanstan bahseder fakat kimse

kötülüğe açılan kapıdan ilk defa nasıl girmiş hatırlamak istemez

hiçbir şey bitmez, her şey değişir"

HOYRAT

Hasret arzusuna taparcasına sevdim

Soğuktan sıcağa, kalemden deftere kadar

Ben kutup sürmeli gözlerini çok sevdim

Evimden gittiğin gün, kokun bana eşlik ederdi

Ağlarken, uyumadan hemen önce, seninle hayaller kurarken

Aylar geçti, yıllar geçecek, anılar yaşayacak

Aşkımızdan geriye kalan tek şey sessizlik

"Zaman çok hızlı

Ellerimden kayıp gidersin diye korkuyorum

İyi geceler"

GERÇEK VE KİRLİ

Gerçeklik anlamını yitirdi, suratlar kapanıyor

Beni anlaman için, benim gibi olman gerek

Çünkü karanlık bir yuvada uyuyorum

Geceleri güneş doğuyor

Kavgalar canlanıyor, anılar, o anlamsız fotoğraflar, bu yüzler neyin nesi?

O vakit en güzel rüya görüldü, aynanın karşısında ben, aynı soru

Kimim ben? Nefret kusan bir yaratık mı?

Ölüm arzusuyla hayatın kıymetini yitiren insanlardan mıyım yoksa?

Nereden ve neden geldim?

Yoksa yazdıklarım bile kifayetsiz mi kalıyor?

Paranoya bu denli kanıma işlemiş

Yavaş yavaş damarlarıma çekiliyor

Beni incelemiş, benim gerçek suratımı okumuş biri

Yanıma ilişmiş, bin bir numarayla bana, beni anlatıyor

Yeminler olsun, onu devirmekten başka çarem yoktu

Gerçekleri, bilinmeyen bir ağızdan suratıma tüküren

Bu denli bir canlı, bir tehdittir, bir saldırıdır!

Ben ne yaptım? Onu tanıdım, benden farklı değildi

Ya da billur yalanlar, o sosyopat suratını gizliyordu

Zaman yavaş yavaş geçiyor, gece çöktü çökecek

Aslında biz aynı insanlarız, tıpa tıp, ne ben, ne o

Hedeflerimizi saklayıverdik

Ben onun ağzından laf kapmayı bekleyen bir çakal gibiydim

O ise tek kelam ile benim gerçekliğime ortak oldu

Kaos...

CİĞERLERİ DEŞEN NEFES

Bazen gözlerin kapalıyken daha fazla şey görürsün. Bu en çok korktuğun, evham geçirdiğin geceler, o uykuya dalmak için çırpındığın an oluverir. Ancak bir şeyleri kaybedince, her şeyin kıymetini anlarız, peki ya ciğerlerine dolan bu nefes? 

Ölümü bilmek her şeyi değiştirir, sana ne zaman öleceğini söylesem, bütün dünyan paramparça olurdu. İnsan hayatın kıymetini bilmiyor. İnsan uykuda, ölüm yakın, kıymetsiz ve değersiz. Bir gün biri sana ölmekte olduğunu söyleyecek. Ne hissedeceğini düşündün mü? O ağırlığı düşün, oturduğun yerden kalkmaya çalışacaksın, tabi kalkabilirsen. Zaman senin için tik tak işleyecek, her şeye farklı bakacaksın. Her şey farklı kokuyor, her şeyin lezzeti bir başka gelecek. Bir bardak su ve ufak bir parkta yürüyüşün tadını farklı alacaksın. İnsanların çoğu saatin kendileri için ne zaman duracağını bilme lüksüne sahip değiller. Ve çelişki de buradadır. Bunlar kendi hayatlarının değerinin farkında olamazlar. Suyu içmeye devam ederler, ama o bir bardak suyun ne kadar lezzetli olduğuna dikkat bile etmezler. Çünkü ölümün bilinmesi, her şeyi değiştirir.

ÜST İNSAN AHİZESİ

Sabahın gürültüsü, gecenin ferasetine denk düştü

Ölüm kavgası burada başladı, şeytanımla tanıştım

Yağmur kadar ıslak, güneş kadar sıcağım 

Telefon ahizesinden sızan kan üzerimi haylice kirletiyor

Dakika durmak yok, umarsızca yazacağım

Dişlerimi gösterdim, ruhumu ateşe verdim

Cılız, küçük, özel ve tarifsiz bir yaratık masamda

Kollarımı kaldırdım, gülümsedim ve afalladım

Ona kudretimi ilan ettim

"Yürüdüğüm nehir yolunda, bilgelik adına

Ben kutsal aşk kudretinden dirileceğim

O zaman gerçek çılgınlık olarak yaşayacağım!"

"Ben tapınım sundum! Ben hayattayım!

Ben üstinsan kadar delirmiş bir felaketim

Geri dönme şansı yok, hala oradayım!"

Sessiz sedasız, baş başa veya ayrı gayrı olacağız

Her zamanki gibi tek bir kelam etmeden susacaksın

Uzak ve yakın, başka topraklara göçsek bile

Benden uzaklaştıkça kurtulacaksın

  

ÖLÜMSÜZ

Şikayetim sana değil

Cayır cayır kavuran bu güneşin altında

Senin toprağına sarılmaktan ibaret

"Toprak sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar?"

Ola ki, ölümün bana sunduğu terane son bulsaydı 

Tekrar gelir miydin?

Bir daha sever miydin bakır saçlarımı?

Taziye evi, Kasım ayı, yıl 2019

Gittiğin günden beri İstiklal ısınmıyor

Ne insanlar, ne de sarhoş palavraları 

Dar sokaklarda bile senin siluetin, susmuyor

İşte öyle bir kış, öyle bir ayaz, öyle bir mevta

Ben o sarhoşlardan biriyim, dudaklarım uçukladı

Şehri terk etsem bile aynı palavra

"Sen öldün, ben ağladım"

Tatlı kadavra

CANLANMAK ÜZERE

Geceye karşı uyanıp, rüyaların tahrif edilmesi gibi

Ölümden beter, üst insan çılgınlığı, sabaha doğru bir vaveyla

Dilinde jilet, elinde vesikalık, kesik dudak, korkunun tekerrür edişi

Bu kara fon, işte o, bu iblisin çağ öncesi sonatı

Nasıl geçti üç sene? Neden uykusuz sabahlara yelkenim

Neden bu kara fon kulaklarımı yırtıyor? Nedendir bu evham?

Sabah olur, gözler yine açılır, ağlamaktan gözlerin kısılır

Tüylerin dikenlenir, klasik müzik, kara fonu bastırır

Bir sigara yakar, küllenir, jilet ile damağını deşip

Ağzını tatlandırır ve ateşe verdiğin vesikalığın dumanıyla yıkanıp

Şöyle bir bakarsın kendine aynada

"Hayat yaşamaya değer, hayallerin var, yaşıyorsun, bu tutku

Bu hissiyat, bu nikotin, bu acı seni, ölmüş ve öleceklerine karşı

Yenilenmiş, tam takır ve başyapıt olarak nitelendirecektir"

Sonsuz yaşamı istiyorsan, yaşam ekmeğinden bir parça al

Kan şarabı kımıza doldur ve kirli yüreğine yeni isimler gömmek üzere 

Her gece aynı serüveni yaşamak için nefes almaya devam et

Çünkü sen BİRİNCİLOĞUL, sen yaşadığın sürece kıymetlisin

Öldükten sonra özleneceksin fakat senden geriye kalan tek şey şiirlerin olacak

 

SEN ÖLMEZSİN

Benim saf yüreğim

Yüreği İstanbul'dan ufak

Dudakları bal, gözleri şafak sevgilim

Unuturum, yıllar geçer

Unuturum

Senden sonra üç kış daha çürüttüm

Bin bir kış daha geçecek

Zeytinburnu, Balıklı Rum'a gideceğim

Seni çıkaramadığım Galata'ya çıkacağım

Belki el ele tutuşanlara bakar iç çekerim

Yine de unuturum

Sen benim için sadece kara fon değilsin

Sen benim kalbimde yatarsın

"Kemiklerin çürür, sen ölmezsin"

İçimde yaşarsın

Ben İstanbul'dan biraz uzaklardayım

Azıcık uzak, çok değil

Burada senden başka bedenlere dokundum

Şaibe sunduğun gecelere ortak ettim

Sensiz, senden uzak, pencereden süzülürcesine

Saçlarımı kazıyıp, taş betona düşüverdim

Sen cennettesin

Cennet, güzel yer

Benden uzaksın, sevdiğin meyvelerden ye

Ben ise senden uzak, seni yaşıyorum

Senin için kırlara çıkacağım sevgili

O çok sevdiğin sümbüllerden toplayacağım

Bir gün toprağından yaslı çiçekler filizlenecek

Tam başında seni bekliyor olacağım

AVRUPA YAKASI

Sık sık hayal ederim

O mavi gök

Kızıl, bozkır geceleri

Sabaha doğru 

Binaların arkasından beliren güneş

İstanbul, saf bir kız yüreği

İstanbul, kapkara gözlü bir çocuk

Hepsi seni hatırlatıyor İstanbul

Ben senin öpücüklerine susadım

Senin kadife tenine dokunmayı 

Gençliğimi okurcasına peşinde koşturmayı 

Seni sen yapan ne varsa, seni hatırlatan

Ben seni özledim İstanbul

SUSMAK BİLMEZ

Yıldızların parladığı en cirit gece
Contaları yakıp sabırla beklediğimiz bir başka akşam
Şafağı hazır eder gibi, kımız dolmuş, saf etin ateşi
Uzaklardan bir göçmen daha masamıza oturuverdi
Dobur Vecher! (İyi Geceler!)

Merasim sonrası, sabaha doğru kan çanağı, uykusuz herif
Tam tepemde, gençliğini çalan caddeleri koşturmuş
Elinde bir mum, kaybolan günlerini arıyor
Fotoğraf elinde, jilet dilimde durmak bilmedi

Aynı garip konuştu, bu sefer susmak bilmedi
Hadise üzerine hadise, garibim, bol küfürlü cılız adam
Yürek deşen bir söz bıraktı o masaya
Los olvidados sabra galy paidos (Unutulan nasıl bırakıldığını hatırlasın)

O günden beri, ne ben o sözü unutabildim
Ne de o söz yakamı bıraktı
Kalktığım günden beri, ben o masadaydım
O adam ise peşimde

LAHZA

Rönesans tablolarına konu, aşka zatiye

Sabahın keskin kokusu, hayallerin dokusu

"Kollarımdasın, kokun çarşafa sinsin

Hırkanı bana armağan et, gözlerini kapat

Bu tarifsiz rüyaları görmekten sıkıldım"

Senin öpücüklerin bir kabare

Gülüşün güneşi anımsatır

Benim dingin aşkım

Benim aşk serenatım

Benim engin lahzam 

Nece bir ayrılık, nece bir kayboluş

Birer kumru olarak geçirdiğimiz günlerin

İki yabancı kuzgun kavgasına dönüşümü

Sana bıraktığım bu satırlar ki

İki yabancının ıslığı

Ölülerin ilahisi, kara fon 

Ve de asla kavuşamayanların türküsünü hatırlatır

27 KASIM 2019

İnsanı delirten yalnızlık

İnsanı öldüren insandır

Karanlıkta bir yaygara

Bir başka akşam 

On birinci kattan boşluğa 

Haberlere konu

Evlere taziye

2019 kışında

Kasım ayının sonunda

Sen ölmezsin

İçimde bir yerlerde

Kemiklerin çürür

Ama sen ölmezsin

TARİH MUTSUZLARI YAZACAK

En güzel sabahlar doğdu

Güneş ufkunu aştı

Yalnız başıma bir cadde

Elimde bir pusula

Gidiyorum

Ne gülebilirim

Ne de rüyalarım kanar

Dilimde bir jilet

Dalmışım

Uzaklardan bir dost

Yanı başımda dikili durmuş

Elinde ayna, yumuşak bir ses

"Nasılsın?"

Yutkundum biraz, kollarımı açtım

Ne bir adım, ne bir bakış

Ne de bir tepki

Cevap veremedim

FARKLI KENT, KÜL KALP

Aynı kent, ateş kalp

Saatler boyu süren yolculuk

Yalan yanlış sözler, seçilmemiş sonuçlar

Ölüm edasıyla bir gülümseme, korkudan tekerrür 

Şüphe duyulan gözler, sevgiden uzak sesler

Boğazımı yakan sigara peşi peşine yanıyor

Ben böyleyim, sen ise zayıf noktam

Kara fon susmaz, kara fon kulaklarımda

İntihara meyil gösteren onca insan içinden

Bin bir ses soluk, tek nefeste dudak serüveni

Sana unutamayacağın bir acı, bir taş 

Bir parça da etimden verdim, dudaklarım uçukladı

Bana yaşattıklarını yaşamaktan korkma

Şayet yalancı bakışların, çürüyüp gittiğin o günler

En büyük korkun olsun, en büyük pişmanlığın

Beni alı koyduğun acı dolu günler son buldu

Elimdeki hançer damarlarımda, yırtıp atacak

Yıkıl karşımdan, suratını çek, bana zarar veriyorsun

Soğuk gözlerin evimde, yatağımda, üzerimde

Benim gibi köklerini arıyor, sürüne sürüne

Nece günler geçecek, asla bulamayacağız

Son bir kez konuşmadan, ölüp gideceğiz

İşte o zaman hakir zaman senin kemiklerini kireç

Benim saçlarımı kül edecektir

Ve de çok geç olacak, kuzey kutup sürmelim

TAPINIM SUNAĞI

Conta yakan geceler, kan donduran kesitler

Seni sunağa götüreceğim, tapınım yapacağız

Yıldızlı gecenin, ilahi yakarışları

Akıl ve ruh sağlığımız kayıp gidiyor

Kalplerimiz hızlanırken gözlerin kapanıyor

"Bana yalvarman hoşuma gidiyor

Sen benim olacaksın, ben ise senin"

Dehşete kapıldın, hançerim vücuduna temas ediyor

Duvarlar sesini yutuyor, dudaklarını çiğniyorum

Seni hemen öldürmeyeceğim, ölmek senin kurtuluşun

Mıhlı kaburga, saf etin lezzeti

Sadist ruhum seni yutuyor, ağzın kan içinde

Bedeninde izler bırakıyorum, kalıcı semboller kazıyorum

Kameralar parlıyor, herkes bizi hatırlayacak

Ve de ruhun bedenden ayrı, özgür olacaksın, sonsuza dek

Ben ise bu zevki yad ettiğim günleri getireceğim

Benim aciz insanım, etin çürüyene kadar devam ediyorum

Sunak gizli kalacak, bedenin sonsuza dek benim, ruhun yanı başımda

Sesin kısılıyor, gözlerini açamıyorsun, bilincin kapanıyor

Nece şaibe getiren bir ölüm, nece güzel bir tutku

TABLOLAR, TUĞLALAR

Her açıdan farklı bir sabah

Aşkın milli marşını dinle

Yeni toprakların meyvelerini topla

Başka denizlerin mavisine karış

Tuhaf, senin olmuş birini kaybetmek

Öyle bir yol, öyle bir yer

Şüphe, korku ve ruh bedeni terk etmemiş

Her gece gözlerin yırtılana kadar ağlamak 

Ve de gün ağarana kadar dua etmek gibi

Yemeksiz sofradan çirkin aynaya

Kirpiklerime güz yağıyor

Kuzey kutbu mevsimini sürme yaptığın

O gözlerinle bak bana, kulak ver

"Hayallerin ve umudun bittiği durakta, sevenler kavuşacak"

BEN BÖYLEYİM

Aynı sabaha uyanıp, son bardaktan içiyorum

Yataktan kalkmadan yanımda olduğunu düşünüp

Aç karnımı dumanla doyuruyorum

Sanki hep yanımdasın, kokun tütüyor

Gözlerin parlıyor, dudakların nemli

Sıcacık bedenin üzerimde, gülümsüyorsun

Hayal kurmak, düşünmek beni yordu

Ben bencil ve zararlıyım, çenem hışırdıyor 

Sırtım çürük, kollarım kesik

Ama yine de seni düşünüyorum

Senden kaçıp kurtulamıyorum

Evimde bıraktığın ne varsa ellerimde

Anılarımız zihnimde yaşıyor

Ve şimdi bu hakir zaman beni terbiye ediyor

Ateş zincirler sırtıma iniyor, yalpalıyorum

Kaburgalarım teker teker kırılıyor

Nece gözlerim, dudaklarım, ellerim

Tekrardan sana uzanma hayaliyle, seni arıyor

Sana yaşattıklarım için, son bir kez sarılamadan

Perdeleri kapatıp, pelerinimi yakıyorum

DÜNYEVİ DÜNYA

Kutsal ruh üflendi, insan canlandı

Gelişimini tamamlayana kadar ölüyor

Hayatta kalmak için yaşıyordu

Tanrılar ateşi verdi, bilginin kaynağıydı ateş

Kabil kardeşine kıydı, tarihin ilk katili oldu

Kabil'in soyu sürdü, bizler onun oğullarıyız

Çok yaşa BİRİNCİLOĞUL!

Günler geçiyor, güzler, şafaklar, nece gece akıbetine

Güneşler doğdu ve battı, savaşlar dünyayı bölüyor

İnsan öğreniyordu yaşamayı, hayatı ve öldürmeyi

Hayvanlara kıyıldı, kurbanlar verildi, var etti insanlar tanrıyı

Tapınım sunuyordu aciz insan, ölmek için yaşıyordu

Doyumsuz insan ürüyor, büyüyor, yaşlanıyor

Yüzyıllar boyu düzen kuruldu, sanatı keşfetti insan

Aslında sanat zihinlere kazılıydı, sanat insanın içindeydi

Kulak çığırtan çalgılardan, kara fon dönemine

İlkel canlılardan, modern mahlukatlara

Tanrıların bizlere sunduğu bu gerçek dünya

İnsanların zayıflıklarıyla, kirli elleriyle

Gözlerimizin önünde yok oluyor

Dünya yavaş yavaş insanoğluna benziyor

Onun kadar kutsal, onun kadar ölümlü

Aciz bir insan gibi yaşlanıyor, değişiyor

Ve de gözlerini kapatırcasına 

Nece bir yok oluşa bizleri şahit ediyor 

MESİH, VAAZ

Naçizane günler, varoluşun sonuna doğru

Onca saf kuruntu, kulak çığırtan bir başka sabah

Son yalan, bin bir şüphe kokusu

Dilinde kibrit sönse burada yağmur yağmayacak

"Yaşayan Baba, Mesih, Yüce Efendi

İnsana yaşam veren ruhtur, insan eti gerçek yiyecek

İnsan kanı gerçek içecektir, insan eti ağırdır

Bizleri dirilt, yer yüzüne bir daha indir"

Ve günler kısaldıkça, insan birbirine kıymakla yükümlüdür

Mesih insanlara vaazlar veriyor, havada kavurucu bir sıcak

Dağlar yerinden oynarcasına kaynıyor

Nece güneşler batıp, nece aylar gök kubbeyi sallıyor

Mesih konuşuyor

"İnsan nankör, insan aciz, insan mahkum

Barışı getireni seçmez, kana susamış, ölümle beslenir

Karanlık dönem en şaşalı, en çetrefilli, en hakir zamanı yaşıyor

Eğer insan yolundan sapacaksa, dünya bir devri daha devirecek

Bin bir geceyi eritecek, bin bir sabaha yelken açacak

Kökünü bilmeden, sorguya kalmadan, kemiklerinin çürüyüşü

Gömüldüğü toprağın onu yok edişine şahit olacaktır"

BODRUM KATI

Gülüşü bir şafak güneşi

Gözleri ormanların ıssızlığı

Sessizken, konuşurken ve dans ederken yanımda

Üzgün gözlerin kadını, acıyı senden çekip alacağım

Hava gibi soluduğum dudaklarına

Güneş kadar ihtiyacım var

Sonbaharın ortasında karanlığın eflatun mumu ile

O kehribar keski kokusunu unutmadan

Nefes kesen ruhuna dokunup, saatleri unuturcasına

Geri dönme şansı olmadan, gecenin uykusuna ihtiyacım var

Ve de sana, sevgilim

İYİ GECELER

İyi geceler benim karşılık görmemiş sevgim

Mutluluğum ve hüznüm

İyi geceler benim düşlerim, gelecek günlerim

Fırtınam ve gökyüzüm 

Rüzgarın dinmesine izin ver

Senin hala orada olduğuna inanacağım

Ve beni sevdiğine

İyi geceler engin lahza, şarkılardaki baharım

Zamanın hızlıca akmasına izin ver

Senin her zaman bana ait olduğuna inanacağım

Ve gerçekten bana atfedildiğine

İyi geceler benim karşılıksız sevgim

Sevgilim, iyi geceler

EMPATİ

Cehennemin fonu, dünyevi istekler

Arzularından korkan insanların

Dudak uçuklatan şüphelerine kulak ver

"Sana benzeyen bir yaratığın etini yer

o mahlukatın derisine sivri dişlerini geçirirsen

vahşileşir ve doğa anaya ihanet edersin"

İnsan etine şehvet duyduğum bu günler 

Kan kokusunun beni tahrik edişi

Sevdiğim insanların derisine attığım kesiklerin

Nece tutkularımın beni korkuttuğu hakir bir zamandayım 

 

"Benim arzularım seni öldürecek

kalp atışların hızlanacak, nefesin kesilecek

zamanla acıya alışacaksın, hassasiyetini ve hissiyatlarını

gün geçtikçe kaybedeceksin"

MÜDAVİM ÖLECEK

Söylerken yutkunup kutsal isimleri titrettiğin

Korku dolu ziyafetler sofrasından kalkıyorsun

Karanlık çağın en ölü müdavimi yer yüzüne indi

Çürük kemikleri, tazı dişleri ve kocaman pençeleriyle

Gölgelere hüküm sürmek üzere yere ayaklarını vuruyor

Bir ıslık ile İsrafil'in borazanı ötecek, sağır kulaklar çığıracak

Güneş son bir kez kanlı hilal ile doğacak

Kürkü yüzülmüş bu müdavim

Yaşam nefesini bir solukta verip

Ölülerin ruhunu bir ukde ile alacak

Kent meydanında adım adım yürürken

Kopardığın her çiçek için bir mezar tütüyor

Her bacadan bir duman, her pencereden bir hışırtı

Nece yıllar bu müdavimin bizlere sunduğu esaret ile geçiyor

Kan kokuları bu yaratığı tahrik ediyor 

Cadde, meydan, angarya demeden

Her yaşam soluğunda binlerce genç

Onlarca savaşçı, onlarca dost şüheda

Bu müdavim başımızdan inmeden, taziyeler artacak

Bugün kana kana içtiğin bir tas çorba bile sana az gelecek

Işık gençliğin, kısacık ömrün, yine sana lanet edecek

Son kitabını kenara koy, kımızını doldur

Bakır kılıcını parlat, esareti bitirmek adına

Ülkün adına, hedefini bil, sınırları aş

Ve bakır kılıcını bir ateş keski edasıyla

Bu müdavimin kansız kalbine sapla

Barışı ve zaferi getir, ebedi huzuru bize atfet 

KÖR ALİ'NİN ŞAFAĞI

Şüphesiz, belirsiz

O kadar renksiz bir alemde

Bambaşka bir zaman için yelken

Bambaşka bir sabah için güneşler açtı

Oysa ben geceleyin balkonumda kül dökerdim

Acıkınca karnımı dumanla doyurur

Sabahı düşünmeden yatağıma girerdim

Neler oldu kör Ali? Niçin bunu kendime yaptım?

Kafam ferah, işlerim tıkır, düzeni kurdum

Gurbet yolunda kaçıp gelen, sürgünde ölen çocuklar

Darbe sonrası, bir sokak, bez ayakkabılarla 

12 gün yolculuk, devre bin keder mümtaz, cebimde rüzgar

Piknik tüplerinde demlenen çaylar

Fevkalade tebessümlerin yabancı tesirini bulmuş

Ve ben hiç çekinmeden o kahveden çıkacağım

Yüzümle cehennemin gölgelerini gezeceğim

Ciğerimi deşen bu soğuk şarkıyı 

Onca kelimeden mahrum bıraktığım kağıtları

Bir daha dinlemeden, bir daha okumadan

Çarşıda, pazarda konuşulana gelmeden

Son çayımı içip, huzurlar uykusuna yatacağım

Ya ebedi hiçlik beni yutacak

Ya da ben başka bir bedende dirileceğim

DOYUMSUZ

Kan şarap ve şeytani dürtüler

Kavrulmuş etin kemikten ayrılışına şahit

Kımız doldurur gibi bakır tas

Tutku, şehvet ve insan lezzeti

"Sadece senden daha çok tatmak istiyorum

Seni çürütüyorum, ateş içindesin, bir parça daha!"

Etini kesip derini yüzdükçe vahşileşiyorum

Pençelerim, bir şişe kerosen 

Sivri dişlerim etine saplanıyor

İradeni ve kalbini kaybediyorsun

"Ne kadar tatlı gözüktüğüne bak

Seni kendinden parçalarla besleyeceğim

Mideni deşmeden önce etkim altında olacaksın

Bilincin nece güzel kapanıyor, aklını yitiriyorsun

Gözlerin bir daha açılmamak üzere kapanıyor 

Sakın ölme, sana daha doymadım"

RESOL VİDADOS

Asırların sözleri, yalancının mumu

Nece şişelerin dibinde aranan soluk

Müridler, müdavimler, kelek atıyor

Dostlar, aşklar neler yapıyor?

Bir haber etmez mi o parklar?

Bir kez olsun gelip yanına

Gölgeler, korkular, şüpheler bir de paranoya

Ellerin titrek, yazarsın, söyle niçin?

İçimi kurutan bu avuntu, bu kara fon

Bu kara çağ, bu kader, bu sessizlik

Bu öfke, bu korku, bu şüphe, sor bir kez kendine

Ayna giy dolaş, sesini çıkarma, gücenme

Dramalar yarat, yalanlar söyle, önce öldür sonra sakla

Bırak o et çürümesin, bırak o ruh bedenden çıksın

Bir kez olsun yakanı bıraksın şu korku, bir kez olsun

Karanlık çöküyor işte, yeminler olsun çökecek

Sövgüler bırak, tüküre tüküre oku 

Düşünmek için uzun, yaşamak için kısa

Bir kerecik sor be arkadaş, nedir seni katlanır kılan? 

Nedir seni diğerlerinden ayıran? Nedir seni ayakta tutan?

Bir kerecik sor kendine, elindekiler mi? Yoksa yanındakiler mi?

YÜZLEŞMEK

Yalnız başına bir oda, dört duvar

Perdeleri kapat, onlar kafanın içinde

Tam üç sene aynı ilaç yutuldu 

Aynı mecmua okundu, sen kendine ne yaptın?

Kutsallıktan şüphe ettim, korkuma yenildim 

Saatlerim nereye gitti? Zincir gibi dakik

Bakır kadar keskin bir koku, çıkılmaz muamma

Yazılar tekerrür ediyor, seni özlüyorum, seni arıyorum

Seçkinler ölecek, doğacak ve bir sonraki hayat demiştim

İşte o seçkinlerden biri benim, yeni bedenimde, geri dönme şansı yok

Saat geçiyor, bilincim kayıp, suratsız yüzüm kıpkırmızı

Tanrılar beni bahçesine götürmek için bulutlardan iniyor

Gök kubbeden bir inilti pencereme vuruyor

Seninle geçirdiğimiz anılar, ismini zikrederken 

Bilinçsiz, suratsız ve kızıl bir haldeyim

Tanrılar bahçesine doğru bir yolculuk

Paylaştığımız tüm anılar, sapkın bir yaratık

Benim tarafımdan sunulmuş birer travmadır!

Ve o perdeleri kapatırsan, kendimi ölüme terk etmeyeceğim

AYNI KENT, ATEŞ KALP

Seneler üstüne seneler, bildim bileli

Hiç değişmeyen bir özlem, seni arıyorum

Karşıma çık, seni görmek istiyorum

Kapımda belir, yaklaş gözlerime, tek kelime etme

Gücenirim, konuşamam, kalemim yazmaz

"Ben senden sonra kimseye aşık olmadım

Seni çok özlüyorum, sana yüz seksen dört şiir

Bir parça gül, yeni bir hayat, çok gözyaşı getirdim"

 

Ebedi uykunun, ruhuma üflenişi

Mecmua yazarların tıkanması

Şairlerin çıkmazıydı

Ve o bulut yataktan kalkıp gidişin

Ten ateşini kalbime serp 

Ve biz kavuşana dek yangını izle

Çünkü seni arayacağım

İnanıyorum, bunu okuyorsun

Ağlamaktan beter, acıdan telef oldun

Ama tekrar ateşi söndürecek o kavuşmanın hazzını

İnanıyorum, bir gün yaşayacağız

Ve sana hiç unutamadığın, unutturmayacağım bir yazı bırakıyorum

"Kısa saçlı kadına yazdığım şiirlerim

Ama ben geceleri güneşin olduğu

Kavgaların doğduğu yerden geliyorum

Ve senin ruhuna sahip olmadan 

Bu savaşı bırakmayacağım

Aynı kenti defalarca turlayıp

Aynı sokakta seni bulacağım

Ve öyle güzel kavuşacağız ki

Yıllar önce ateş serptiğin bu kalp

Parçalanıp sökülene kadar yanacak"

MEVSİMSİZ KENT

Dokunduğun ateşin yaktığı aynı ten

Farklı dudaklar, aynı yalanlara şahit

"Acı çekmemizi istemiyorum, hayatımdan çık artık!

Zehrimi sana bulaştırıp senden kurtulacağım"

Mevsimsiz kentin en korkak 

Kalbinden uzak, sesine muhtaç 

En genç, en muamma şairiyim

Elmadan aldığın ısırık, bu bedeni kavurdu

Gözlerini kırpmadan eriyecek

Artık çürümeye mahkum

Saçlarım ise kutsal bir cilt gibi dökülecek

Korku gerçek, korku içimde

Tutku içimde, şüphe yanı başımda

Kemiklerim titriyor

Yine de yalvara yalvara senin adını sayıklıyorum

Ve ben bugün, gözlerimi sana bakarken oyacağım

Çünkü senin için anılar var, anılara mahkumsun

İşte ben de ölümün karanlığını, senin aydınlatan

Asla yaşlanmayacak, son gördüğüm yüzünü unutmayacağım