Dokunduğun ateşin yaktığı aynı ten
Farklı dudaklar, aynı yalanlara şahit
"Acı çekmemizi istemiyorum, hayatımdan çık artık!
Zehrimi sana bulaştırıp senden kurtulacağım"
Mevsimsiz kentin en korkak
Kalbinden uzak, sesine muhtaç
En genç, en muamma şairiyim
Elmadan aldığın ısırık, bu bedeni kavurdu
Gözlerini kırpmadan eriyecek
Artık çürümeye mahkum
Saçlarım ise kutsal bir cilt gibi dökülecek
Korku gerçek, korku içimde
Tutku içimde, şüphe yanı başımda
Kemiklerim titriyor
Yine de yalvara yalvara senin adını sayıklıyorum
Ve ben bugün, gözlerimi sana bakarken oyacağım
Çünkü senin için anılar var, anılara mahkumsun
İşte ben de ölümün karanlığını, senin aydınlatan
Asla yaşlanmayacak, son gördüğüm yüzünü unutmayacağım
