Gecenin körü, lambalar beni seyre dalmış
Sabaha kadar yürümeye yeminler etmiş gibi
Uzaklara doğru, adım adım
Şehrin kem kadınları dimdik ayakta
Sokağın hayvanlarına selam duruyorum
Şayet, onların misafiri olmuşum
Gözlerim uyku diye ağlıyordu
Ta ki, o simayı görene kadar
"Kim ulan bu? Neden suratıma dikti gözlerini?"
Gerçek olduğunu biliyordum, oradaydın
Parkı tavaf edercesine yürüdüm, koşmaya başladın
"Benden bu denli kaçan bu mahlukat kim?
Gözümün önünden neden gitmiyor?"
Tam o sıra sokaktan bir araba geçip gitti
İçinde ciğer deşen şarkıları kusuyordu resmen
Pek tenezzül etmeden, yola devam
Şehrin kem kadınlarıyla bol bol küfürleşip
Sokağın hayvanlarına veda ettim
Misafir olduğum bu sokaktan
O aciz hayvanların bedduasını almışım gibi
Yol boyunca kaçtım, koşa koşa
Arkama bakmaya yüzüm yoktu
Çünkü misafirliğin kısası makbuldür
