Evlere taziye sunusu, şafağın keskin kokusu
Ölümlü yazarların ölümsüz yazılarına şahit oldum
Karanlık uykumda bir keman ile refakat ediyor
Benim eksik kalır kusurlu yanım, neredeyim tanrım?
Elinde gazete ile koşuşturan çocuklar öldü
Çay bahçelerindeki ağaçlar çürüyor
Esnaflar o tozlu kepenkleri indirdiğinden beri
Güneş bu caddelere doğmuyor
Tuz deniz şifayı suyundan kesti, nehirler kurudu
Aciz insan, yine de doymuyor
Uyumak üzere, sigaradan bir nefes
Kımızdan bir yudum, gözlerim kapalı
Olmuyor tanrım, kanım çekildikçe
Uyku bu gece, kuşaklar boyu oruç gibi
Nedensizce, bir türlü tutmuyor
