Geçtim, geçtim!
intihar krokilerime komşu köprülerden geçtim
ait olmadığım her yere ayak bastım
olmak istemediğim her yerde kendimi buldum
Evsizlerin en soğuğundan bir kadeh vurdum
Öfkemin en sıcağından bir sigara yaktım
"Apansız bir gecenin ortasında uyanıp
yılları devirmiş aynanın karşısında
kendimi öylesine bir seyre daldım"
Yüzümde
az buçuk tüyler gezdim
bukle bukle bakır saçlar
yaş tütmeye hazır kırış suratım
Gördüm, gördüm!
yüzüme karşın sahte tebessümünden
gözlerindeki nefreti gördüm
Her seferde düne baktım
yarınım kaydı ellerimden
her tüten dumanda yaşlandım
her bir dumanda yaş döktüm
"Sabahım karanlık getirsin istedim
bin bir gece düşündüm, bir gece denedim
yanılsamalar, geçmişimden anılar servis etti
2006 kışında annemin ellerinden koparılmış
masumane bir bebek gördüm, bir gece daha erteledim"
Krokiler çizdim, toprağa mektuplar yazdım
her satırda tutundum
her seferde kayıp gittim
Kaçtım, kaçtım!
öylesine koştum, öylesine çabaladım
ne koşacak gücüm, ne de kaçacak yerim kaldı
"Tutunuşlarımın son sarkaçlarında
ansızın bulduğum sen ki
bugünü yaşar iken
yarınların kaygısını düşüverdin"
Bugünden oturup, yarınlara plan çizeriz
kalemi kağıda vurursun, fırçayı tuvale
bir kalp atışı uzağında ben olayım
dudaklarımız yakınlığında sen ol
lakin zaman çarkı durmak bilmez
Öylesine gaddar bir çark
Ateşkes sonrası cephelerin birinden
kurşun ıslığı asaletinde koparıverir
ne sen kalırsın arkada
ne de beni sağ bırakır
Fırtına eşiğinde benim uğultum suskun kalır
Yağmur altında pek gürültüm çıkmaz
Neler oldu? Ne olduk böyle?
sorgu sualine kalmadan
ne benim sesim çıkar
ne de sen beni duyarsın
