KÖK SALMIŞ

Ben ki, bir rüya için

bin bir ağıt yaktım

onca ölümlüden öte

nece bir ölümsüzsün ki 

sana kıyamadım

Bir silahla yaşadım

bir kılıçla öleceğim

ya da senin buyruklarında

seninle yaşlanıp

seninle gömüleceğim

Gece oldu, karanlık çöktü

ben ışığı gözlerinde gördüm

Gün ağardı, filizler yeşerdi

ben nefreti şefkatine gömdüm

Bizler, sen ve ben

adeta kök saldık

kökler sarmaş dolaş

kökler ölesiye bağlı

ruhlarımızı temsil ediyor

Elbet bizler

sen ve ben

kopacağız

ayrı gayrı

uzak uzak

seni kollarımdan alacaklar

Ben yine de seni bulma umuduyla

senin için tekrar kök salıp

senin için tekrar 

toprağa hükmedeceğim

eskisinden güçlü

eskisinden görkemli

bir o kadar heyecanlı

ölümüne kuvvetleneceğim

YETERSİZLİK

Barış getiren melekler sesini kesti

ilham perileri bana elçilik ediyor

bu evlerde huzur yok

"Gözlerine âmâ çekilmiş

dev gibi evler"

Canilik kanında olunca

şiddet kaçınılmazdır

şayet bizler 

erkeğin doğasındaki 

benzersiz ilkellikten

peydahlanmışız

Tanrı beni cılız yarattı

sıskalıkla süsledi

korkuyla büyüttü

ezilen bendim

yanımda durmadı

Dizlerimi çamur ettiler

gözlerime morluk

bedenime yara verdiler

dövüşmeyi öğrendim

Elimi yumruk yaptım

bileklerimi kestiler

köşeye sıkışmış bir kedi misali

her köşeye çekilişte

çırpındım durdum

umarsızca

Büyüdüm, arsızlaştım

gardenya toplayan ellerim

demir vaziyet bilendi

güneş kızartan ak suratım

bana bıraktığın tek farklılığımdır

çünkü yüzümde 

vicdan ve de neşe 

gözlerimde gök kubbeden ışıltı

kızıla vuran saçlarımda ise

savaşa tekabül vardır

Ama sen ki

düşman sivrisi pençelerin

tazılardan kazıntı dişlerinle

beni bahçe bahçe meyve

ve de çok sevdiğim gardenyalardan

koparıp

yerine

şafak sayan askerlerden

arsız bir tehdit haline getirdin

Bana arkadan saldırmayı

ve de uykuda taarruzu öğrettin

çiçek demet eden ellerim

birer birer kırıldı

Ben ne mi yaptım?

tırnaklarımla duvar kazımak üzere

arzu karşıtı yeminler ettim

özgürlük çağrısını alır almaz

kafamı şöyle gök kubbeye kaldırdım

ve de yürüdüm

arkama bakmadan

bir daha dönmeyeceğim

yeminler olsun

DAVETİYE

Ben ki, kelimelerle dans eden adam

ak surat

dilde jilet

elde kalem misali

dudaklarımdan dökülenleri 

satır başından 

satır sonuna

büyük bir zevkle tutacağım

Sana ayırdığım zaman kıymettir 

sen ise kıymete değer bir ortak

ağzıma astığım sigarayla

nece güzel kavruluyoruz

Sen kırgın ve bir o kadar kayıp bir kızcağız

seni buluyorum, kafam yükseklerde

alçaktan uçarcasına ufak temaslar niteliğinde

nece tutkun bir sohbete davetiyedir bu!

Yaz güneşi gibi doğan sabahın

gecenin körüne doğru ilerleyen vakitleri

burada güneşin doğuşuna şahit olamadım

güneş doğacaktır elbet

not edilen isimlerden itibaren

doğacaktır güneş yeniden

Bir şiirin sana atfedilmesi midir istenen?

yoksa kulağa okunan bir kutsal ilahi niteliği

okumak mıdır sanatı keşfe çıkmışken?

Sessiz sedasız yürüyüşün yarattığı tebessüm

ve de yanan sigaranın ettiği 

biraz duman, biraz kül

kusursuz davetiyem

ŞAİRLER YANACAK

Yanacağız sanatsal serenat!

yanacağız

önce ben yanacağım

sonra şairane dostluklar

hep birlikte yanacağız

Tanrı

ölmüş şairleri

kalemden kor yapacak 

kağıtlarıyla yakacak

harlanacak o ateş

alev alev

Benim ateşim kül tutmaz

ben baş kaldırdım

isyan ettim

bu davayı hep beraber sırtlayacağız

Tanrı mağdur

satırlar şahit

tütünüm tanıktır

dudaklarım bilirkişi

gözlerim bayıktır

Yolumuz yol değilmiş

biz aciz kulları

aşağıda planlar yaparken

O yukarıdan gülermiş

biz "iyi ve kötü" hesap ederken

O her şeyi bilirmiş

O buyurmuş

"Şairlere gelince 

onlara yoldan sapmışlar uyarlar" 

anlam veremem ki Tanrım

okuyucunun kalbine dokunmakta mı haramdır?

Ne diye sapkınlar uysun bana?

onları da mı yakacaksın?

cehennemin kaçıncı katında

hangi kazanı bana ayıracaksın?

Hayyam bahsetmiş

Rubailer'inde

"ekşi ayran helal

güzelim şarap haramdır"

Ben haram, helal ayıramam

benim satırlarım şarap kadar tatlı

ayran kadar berraktır

Yanacağız kardeşlik

hep birlikte yanacağız

bir şiiri daha bitiremeden

Efendinin buyruklarında

ebedi azabı tadacağız!

VAR OLSUN

Sanatı serenat ettiğim kağıtlarımı yırtıp

bana kurşunu yuvasından ayırmamam için

ahizeden kan akarcasına tembihler 

gerekse tehditler ettiniz

Ama bilmediğiniz şudur beyefendiler

sizler kağıtlarımı yırtıp, kovanı namluya verirken

ben ellerimi kaldırmayacağım!

Bileğimi büküp, kalemi tutar tutmaz

yazmaya devam edeceğim

gerek tuvallere, gerek duvarlara

gerekirse kalemi tahtaya çırpacağım

Sizin hınzır deviren pençeleriniz

pervasızlıkla çırpışan kanatlarınız var

ses seda kesen iş ortaklarınız

şairi mahzeninden, tecride tıkacak uzun kollarınız var

var olsun

çünkü ben vazgeçmem

Beni şuracıkta vursunlar

peşinden on cengaver beni gömedursun

üzerimde gardenyalar bitecek

fikirlerim tütecek, göçüp gitmeyeceğim!

Yanımdan geçenler, gözlerini alamayacaklar

"Ne kadar güzel bir çiçek" diyecekler

çünkü en sevdiğim çiçektir gardenya

okuyanlarım bilecek, beni gören ve de duyan

Şiirlerim bitecek toprak üstü

bitedursun, dimdik duracağım

özgürlüğüme kavuşacağım

belki sizin elinizden

belki tanrı çekip alacak ruhumu bedenimden

KABUL GÖRMEZ

Ağladığını istemem, ben ölünce

Beni en sevdiğin halimle hatırla

Uzak diyarlarda çalıştığımı düşün

Hayatta olduğumu hatırla

Bir gün geleceğim umuduyla

Benim için gardenyalar topla

Ama sakın mezarıma koymayasın

Çünkü ölünün arkasından küfreden

Bu milletin yüzünden

Huzur içinde yatırmazlar beni

Ne ruhum şad olur

Ne de gülerim öbür dünyada

Beni değil insanlar

Tanrı bile kabul etmezken bu dünyada

GAFİLCE

Boş bir el üzeri kesik atmanın bedeli nedir?

Boş bir evde gezmek, yalnızlığın hangi rengidir?

Boş bir yatağa girip özlem duymak mıdır hasret?

Başka insanlarda yeni meyveler aramak mıdır şehvet?

Bugün, o gün değil

Başı bozuk bir trip, başa çıkaramam

Şayet, sen ve ben, bizler

Yaşamadık mı yarınlar yokmuşçasına?

Sen var ya sen, sen ki

"hangi başka bedende yeni filizler açarım?"

diye sorgu sual edip

başka çarşaflara sinerken

Ben ise

başka bahçelerin içinden

geniz yakan, en temiz çiçekleri demet edip

gafil adımlarla

yanına yürüyordum

YAZIM KORKUSU

"Kurtların liderliğinde

leopar kürkü giyen bir koyun misali

saygınlığı benliğinle kazanamazsın

bazen maske takman gerekir"

Burada güneş eskisi kadar göz alıcı değil

Geceler boyu insanlar kaçıyor

Yol nereye giderse, oradayım

Körler diyarında, elimde bir ayna ile

Civardayım, dolaşıyorum

Bulacağımı ümit ederek

Umut dolu adımlarla

Arkama bakmadan

Özgürlüğün hücresini arıyorum

Çünkü parmaklıklar, sisli bulutlar gibi

Gök kubbeyi sarmış, kapatmış

Dört bir yanı giz

Arkasında kim var?

Tıpkı o körlüğe amade insanlar gibi

Göremiyorum patron, göremiyorum

Korkum herkes olmaktandır

Toplumdan değil

Yargı beni arsız etti

Pervasız oldum, aylar boyu

Dilimde jilet, elimde kehribar keski

Benim korkum acıyla yaşamaktandır

Ölümden değil

"Satırlar boyu özgürlük yaşadım

tanrının kayboluş hikayesini anlatırken

kül ve duman ettiğim kuşkulu gecelere

bir serzeniş gibi sarkacağım!"

Ve de bulacağım

bir gün ben

özgürlüğüme kavuşacağım

ruhum olmadan koşacağım

kemiklerimi hissediyorum

bugün gülüyorum

yarın güneşe bakarak ağlayacağım

"Tanrı beni düşmanlarımla bir yarattı

bu onun seçilimi sağlayan peşin intikamıdır"

TANRISAL POLİTİKA

Bizler tanrının günahkar ve hakir kullarıyız

Tapınım sunduk, adak verdik ve de kan döktük

Tarihimiz trajedi, doğan çocuklar sefalet gördü

Çünkü insan ırkı ıstırap için yaratıldı

Çünkü biz huzuru bulmak için başımızı eğeceğiz

Kim bilir? Belki de bizden farklı olanları 

Kan ve ter edasıyla katledeceğiz

Çünkü bizler tanrının günahkar ve hakir kullarıyız

Sokaklarda kan akıyor, akmaya devam edecek

Kurbanların çığlıklarına bağımlı şeytanlar

Ve de lanetli spermlerin ürünüyüz

Acı içinde boğulduk, ölüm meleğine güleceğiz

Suç içinde doğduk, yargılanmadan öleceğiz

Kulağa cennetten çıkış bir haykırış gibi

Bizlere güzel günlerden bahsediyorlar

Çünkü kanlı piyonlar ve kana susamışların

Doyumsuzluğu bizi hipnoz etmek için var oldu 

"Bizler baş kaldırmadık

ve bizler, bizim beslediğimiz, bizim var ettiğimiz

tanrılar tarafından kandırıldık"

TANRIYI BULACAĞIM

"Ben dindar değilim

kalpsizliğin pervasında

özgürlüğünü arayan bir adamım"

Yumruklarım kamçılı

Kehribar keskim bilendi

Yedi düvel tarlalarında koşup

Göklerin saklı kralını raftan indireceğim

"Ben bir nefret kurbanıyım

hor doğdum, hakir görüldüm"

Sembolik bencil ölümsüzlük arzusu

Şairlerin kavuş bilmez hatırası

Hepsini gördüm, hepsini tattım

Ama doymadım, kafamı gök kubbeye yaslayıp

Bol küfür, biraz duman biraz kül, bağırdım

Bulutlar kapandı, yağmurlar yağdı

Gök yarıldı, kabuslar yeniden canlandı

Tanrı canlıları düşmanıyla birlikte yarattı

Şayet Efendimizin terazisi dingin değil

Terazi sallanıyor 

Bir aşağı, beş yukarı

Adaletin azap getiren yanılması

Kan ve vahşetin kusursuz tasarısı

Hiç görmedim, hepsini tadacağım

"Ben bu yolun sonunda tanrıyı bulacağım"

885 GÜN

"Toprak sevdiklerimizi aldığı için bu denli güzel kokar

bu yüzden hasreti hatırlatır

anımsatır ve de yaşatır

cenneti de cehennemi de"

Hasret rüzgarı kurutur toprağı

Gardenyalar büyür, güller açar önce

Ağlamaklı bahçeler yeşerir

Güneş bir başka ısıtır o ziyareti

Yağmur ıslatır, gürler bulutlar

Senin omzunda, seninle akar gözyaşları

Ne gök, ne bulut gürlemesi, ne de yağmur

Dinmek bilmez bu kavuş bilmez acı

Sanatı serenat eder ressamlara

Şiirleri kül eder şairlere

Sigarayı kül tablasına basmadan söndürür

Şarabı bardağa koymadan sarhoş eder

Cengaverler yıkılır, pehlivanlar yenilir

Kızıl mezarlık gülleri soluverir

Ölen öldüğüyle kalır

Arkada kalanlar yaşadığını unutur

"Benim ölümsüz aşkım

beni cennetine kabul et

eğer tanrı beni affetmezse

şeytanımla tanışacağım

ona seni anlatacağım"

885 gün

3 yaz, 3 kış

hatırladıkça mayhoş eden hatıralar

ÇEKİK TUTKU

Çekik gözlerinden şehveti alırcasına

Dudaklardan ısırılışın öyküsü

Haykıracağım!

"Ben senin şehvet oyuncağınım

yüzüme bile bakmayacağın son duraktayım"

Dudaklarım kadar sıcak, yüzüm kadar kesat

Soğuktan buz kesercesine

Adım adım, uzak uzak

Bir apartman girişi, sevilmeyen bir adamla

Sevilesi bir sohbet

Şüphesiz, korkusuzca 

Esaretten uzak

Terli vücutların ıslak dudakları bir oluyor

"Farklı topraklardan kavuştuk

üzerimdesin, kasıklarımda

ellerimin bereketiyle

kalbimde ve zihnimdesin"

Bir külah, Latin dalgaları kavuş eden bir bira

Belki aynı dumanı paylaşan iki dudaklar

Belki zevk içinde kavrulan doyumsuzlarız

Ne kadar sürerse sürecek

Geriye bakmayacağım

"Kutsal tahriki dudaklarımla

senin bereket sütü göğüslerine ineceğim

senin azap çektiğin geçmişini unutturup

şüphe duyduğun geleceğini hatıralarla süsleyeceğim"

KAVUŞ BİLMEZ / ŞAİR HATIRASI

Bu gece bir meşe altında, sırt sırta

Yükümüz ağır, sana göre bir dost

Bana göre bir vaveyla kopmuş gitmiş

Bir tufan çıktı, buhran yayıldı, yer göğü çığırdım

Dudaklarından açık ara bir söz çıkıverdi

Bir şişe edasıyla, bütün bir geceyi unutulmaz kılacak

"Ben daha önce sürülmemiş, saf bir tarlayım

deneyimsiz, tatsız tutsuz, ruhani bir serenatım"

Ben taze bir çığlığım, karanlıktaki kasvetim

Sen kimsin? Sen kaybetme korkum

Bakire aşkım, berrak şehvetim

Satırlara yazmaktan korktuğumsun

Adını defterlere yazdım, kalem kağıt şahidimdir

Öpülesi ağzını kusursuz işledikten hemen sonra

Tüm çıplaklığını, boya tutmuş saçlarını

Betim edercesine, ağır ağır resmedeceğim

Bir şarap

Bin bir sükunet

Bir topluluk

Onlarca başkaldırı

Kayboluşlar

Ve de bitirişiyle meşhur

Benden sana bir sayfa

Şairin kavuş bilmez hatırası

TRANSİLVANYA

Ben bu satırları bir gün değil

Bin zemheri yaşattım

Kalem yazmaz oldu

Kilometreler boyu, yetmez

Son zemheri ucunda

Ne tren, ne de otobüs yok

Ruhlarımıza karışmış esaret var

Korku var, kaybetmeye dair

Şüphe var, yaşamaktan öte

Ölümden vasat

Nefesi nikotin ettiğimiz gecelere

Lanet edercesine

Ne garip hadiseler, nece garip badireler

Sokak sokak, dudak dudak

Biraz duman, biraz kül

Kafenin birinde oturup 

Bahçesinden gardenya

Tezgahından çay toplamak gibi

Ve ben kendimi bu güven karşıtı harekete ortak ettim

Gözlerin kadar yeşil

Dudakların kadar sıcak

Bereket sütü göğüslerin kadar naif ormanlar keşfettim

Kışı seninle bıraktım, yazı sen getirdin

Gök kızıl saçlarımı ellerine emanet ettim

Ve bizi sürgün ettiler, tefe koydular

Adını anıp anıp zikrettim

Bilmezsin cancağızım, bilemezsin

Burada kuru soğuk, yakar güneş var

Sensiz mevsim yok, ne ay, ne de güneş

Senin gelişin, benim çekip gidişim var

Bir fotoğrafın rüyası var mesela

Şubat ayı geldi geçti, üzerinden bir tren

Bin bir ayrı otobüs, türlü insan

Kirli sakal bir yaratık çıktı 

Yürümedim, kaçtım, korktum

Bertaraf ettim, çuvallarca nikotin mundar

Harap olurcasına bir kavruluş yarattım kendime

Oysa direnmek ne güzel bir sanattır

Senin bakışlarına direnmek

Dudaklarına kavuşma arzusuyla

Oturup sekiz şiiri tek bir kalemde çürütmek

Satırları kovalayan ilham perilerine özlem duymadan

Aylar sonra, senin için, yeniden tanışmak bu tutkuyla

Ve sen yaz güneşi kadar doğu yakasından bir kez doğdun

Bu sefer kavuşacağız, ruhlarımızı esaret etmeden

Korkmadan ve şüphe gütmeden

Aylar sonra, senin için, yeniden

GEREKSİNİM RULETİ

Sen ki, caddelerin birinde

Naçizane bir getiri

Sen benim gibi yıpranmış değilsin

Senin dudaklarında hayat var

Göğsünde süt, saçlarında kan gülleri

Yaşam var bakışlarında, görüyorum

Kapama gözlerini

Havada kuru soğuk olsa ne yazar?

Gökte bulut, sofrada şenlik yok

En eski şarabı ben açtım

Ne bir heyecan, ne de ikinci bir kadeh yok

Karton bardaktan yudum yudum

Caddelerde adım adım yürümek gerek

Gerek, yüzmek ellerimle saçlarını

Hayat dudaklarından demlemek bir tutam

Yaşam gözlerine dalıp gitmek, uzun uzun

Gerek çakır keyif bir masal dinlemek

Aynı yatakta, aynı kuru soğuk tadabilmek

Ve de sen yosun tutarcasına sokulmuşken bana

Yazabilmek yeni kıtalar, yepyeni kağıtlara

LÜTUF

Yüce Efendi, lütfet bana

Aciz ruhumu kucakla

Ezeli merhametin uğruna

Tümüyle arındır beni suçlarımdan

Katillerin parmak izi, ölmüşlerin ruhlarını taşıyorum

Dilimde bol küfürlü kalabalıklar sızıyor

Kirli yüreğim mıhlı, dudaklarım mühürlü

Pakla beni, sunağında misafir et, iblis kanından kurtulayım

Neşe, sevinç ve aşkın hürmetini duyur bana

Ezdiğin kemikler bayram etsin

Kanım aksın oluk oluk, damarda durmasın

Yeniden kararlı bir ruh var et içime

Senden önce ve senden sonra kirlendim

Suç içinde doğdum, yolundan döndüm

Yıka beni, kardan beyaz olayım

Dudaklarımı aç, ağzım övgünü duyursun

Ruhumu yoluna feda et, bedenim seçkinlerini doyursun

ZÂTİ

Benim hınzır deviren pençelerim

Kabuslara ölüm getiren sivri dişlerim

Kanatlarım bilenmiş, kehribar keski bakışlarım

Gök kubbeden aşağı bir sarkaç misali

Kalbini eritecek ölü bir suratım var

Benden korkmaz mısın?

Diye soruyorum sana

Senin zerre parça öptüğüm ağzından bir ses

Toprak kadar saf, İstanbul kadar kirli yüreğin 

Konuş, mezarlığın gülü, susma bu sefer

Zihnin berraklığını tükür, günün nefretini kus

Benim acımı dindir, cezamı bitir dercesine

Gözlerini kırpıştırıp, güz yağan kirpiklerine 

Asılı duran yağmuru tek elinle silip

Diğer elinle aşkın milli oyununu sahneliyorsun

Bu bir serenat, bu bir sergi, korkudan zatiye şehvettir!

Ben ne zaman uzak uzak yürüsem, yaz geliyor

Güneş doğar doğmaz karşımda sen

Gün ağarmadan, kağıt bir paranın üzerine yazılar

Defterler, kitaplar, sümbüller, gardenyalar geliyor 

Tarafınca, bir o kadar tarafsız, o kadar sessiz 

Göz bebeklerin erir, yüzünden pullar dökülür

Yanıkların, İsa'nın Meryem'i gibi merhem oluverir

Ve bedeninden bir parça koparırcasına hasret kalmışım

Dudaklarım basiretin kadar kutsal

Ellerim halı dokurcasına naif

Suratım bir çocuk saflığıyla sevişir seninle

Şayet, kimdin? 

Nereden geldin?

Sorgu, sual eksik

Öylece yürürüm

Yanımda sen, tepede ay

Yürü arkadaşım

Cancağızım, mezarlık gülüm

CEMAL SÜREYA

Benim buğday tenli aşkım

Biz kimse görmez sanıyoruz ya

Umarsızca, bereket sütü içer gibi

Kusursuzca, çılgınca seviştiğimizi

Gökyüzleri tutkun ettik

Millete ilan aşkımızı

Duyacaklar dudaklarımızdan

Bereket sütü içer gibi

Her şapırtıyı

Birer birer

Tefe koyarcasına sürgün edileceğiz

Haram edecekler beni sana

Seni anıp anıp ağlayacağım

Geride bir defter yanacak

Kalem elimde terk edeceğim bu şehri

Kim bilir öleceğim belki de

KENDİYLE SAVAŞAMAYANLAR

Sen kötü bir rüyasın

Aynaya karşı, tükür oğul!

Buz gibi kan kusacaksın, dişlerin dökülecek

Gaipten sesler duyacaksın, kulakların çınlayacak

Nefret edeceksin, elbet seveceksin

Bugün güleceksin

Yarın güneşe bakarak ağlayacaksın

Bir kılıçla yaşadıysan, bir silahla öldürüleceksin

Öylesine deli dolu yaşayacaksın

Haplar dolap üstü mesken tutacak mesela

Gecelerin hatırı için ağlayacaksın

Bu karanlığı sana ben getirdim

Konuşasın diye kelimeler verdim

Tanrı afalladı, şeytan dimdik 

Kanına karışmış, dişler kıtır kıtır

Elinde bir fotoğrafla dans edeceksin

Yaşamak öyle rahat değil

Uyumaktan bile korkacaksın

Kabuslar göreceksin

Karanlıktan korkan bir kör olacaksın

Müziği hissedeceksin mesela

Su gibi akıp gideceksin her parçada

Ciğerlerin parça parça

Akacaksın, bırak aksın

Kanım oluk oluk

Damarda durmasın

Ölümü seveceksin arkadaşım

Yaşamaktan korkacaksın

Uykunda öldürecekler seni

Boğazında karış karış eller

Ağzın yüzün çökmüş, bir umut

"Boğun ulan kavat herifler, nefessiz kalayım!"

Diyebileceksin

Tadacaksın ölümü her şekilde

Tren altında, silah kafanda, bıçak şakakta

Tadını seveceksin, alışacaksın

Yaşarken öleceksin 

Sevmeyi seveceksin

Kurban çığlıklarına bağımlı bir şeytan gibi

Kana susamış bir piyon gibi

Halkını hor gören bir padişah gibi

Öpmeyi seveceksin, kadını

Yaratıkları seveceksin, görmekten korkmayacaksın

Sevmeyi seveceksin mesela

Yeri geldi ölmeyecekmiş gibi yaşayacak

Vakit zaman demeden, ihanetten korkmadan seveceksin

Ama öğreneceksin

İnsan kirli, insan kör, insan çirkin

İnsan öğrenmeyi öğrenir

İnsan ki, müsvettir

İnsan ki, aciz, hakir, hor göreceksin

Ama öğreneceksin oğul

MEZARLIK GÜLÜ

Benim korkmuş, depresif yanım, kedi kadar naif

Naçizane dudaklarına sürme çekercesine işlediğim

Kalfa, mezarlık gülü, sigarayı tabut devirircesine dumanlayan

Fayda bilir, menfaatçi ve de tıpkı benden bir parça

Telefon ahizesinden saf kokumu alıp baştan çıktın

Artık yasak elmam olacaksın

Acıları mutluluğa ben değil sen çevireceksin

Geri dönülmez günlerde, fotoğraflarda ölümü görürdüm

Şimdi herkesin dilinde sen, gözlerine ışıklar patlattım

Ömre renk veren tek bardaktan bir yudumluk su kadar aziz olduk

Bir o kadar konuşuluyor muyuz? Üç adet soru sor demiştim

Sen şişeyi bana çevirdin, ıslak ve sıcak tenin daha çok kavruldu

"LOSGP"

Durağın birinde atılan çığlık esareti

Son kez sarılırcasına, uzak uzak yürüdün

Neden arkana bakmadın?

Nedir bu çekilen bizler tarafından?

Pişmanlık mı? Gerçeklik mi?

Yoksa sorular cevapsız kaldıkça

Geçmişte açılmış yaraları deşmeden saran

Bir tutam kefaret mi?

Aynı yol, üç kez yürüdük, yine yürüyorum

Tek başıma, çaresiz kaygı himayesinde

Tepemde ay ve bulut, kızıl saçlarıma yağmur düştü

Gözlerim boğulurcasına ağladım o yolda

Ve sesin hep kulaklarımda, pişman mıyım?

Sorgu sual eksik olmadan, bir sigara daha yaktım

Boğazım kupkuru, dudakları çatlatan zemheri

Ve de ıslatan sen, yeniden doğan, tanrıça silueti 

Yüce arkadaşım

Esenlikler dileyeceğim, ışıkla kalacaksın

Belki de benim olacaksın

Ya da unutup, dördüncü defa aynı patika

Benimle tamamlayacaksın

Cancağızım, benim sıska, tatlı tutkum

Kollarımda taşıyıp başka zevklere sürgün ettiğim

Şayet rıza duyduğumuz bu dokunuşlar bizi bağladı

Artık istesen kurtulamazsın

Çünkü acıyı beraber sırtlayıp

Şehveti beraber taşıdık

Ne az buz yürüdük

Ne de bir karara varabildik

Bıraktık zamana, yağmurun damladığı

Bir başka duraklar

Belki kızıl saçlı define

İstasyon'da bir mezarlığa

Benim mezarımı sen kaz

İlk toprağı annem atsın

Seni oracıkta görünce ağlayacak

Sarıl ona önce, sonra toprağıma gardenyalar dik

Yaslı toprağımdan filizlenecektir 

Hem gardenya koklarsın

Beni sana hatırlatır belki

Henüz yirmili yaşlar, kara fon kulakta gitti desinler

Aldırış etme, şiirlerimle yaşa beni

Bana verdiğin defteri, işte o gün sana ait edeceğim

İçinde bir şeyler bulacaksın

O zaman beni cidden anlayacaksın

Sözler ve yeminler tutacaksın

Bu gece şahit olsun ki

Yoğun yoğun hissedeceksin

Hiç hissetmediğin kadar

Dişlerinde kemiklerimden tatlar

Gözlerinde yaşlar olacak ama

Anlayacaksın cancağızım

KÖMÜR KARASI

Herkesin bir kara fonu vardır, kulakları çığırtan

Asla unutulmayan, travma imajı, akıllara zarar

Yüzü gözü patlamış, düştüğü kaldırım nasıl çatlamış?

Kimi nefes aldığı sigaraları hesap ederken

Nikotin etine sütüne karışmış vaziyet, o an beliriverir

Duvarda on altı yıl, bir merhumun resmi

Asla yaşlanmayacak bir halde, gülümsüyor

Şayet arkada kalanlar gülümser mi?

Ölüler konuşur mu?

Ses seda çıkmaz, bir fotoğrafın özlemi yatar orada

Tabutunu dört kişi taşır, acısını kimse taşıyamaz

Ateş düştüğü yeri yakar derler, sahiden mi?

Yoksa gaipten mi bunlar?

"Kaç yıl boyu sordum? Kaç dakika cevap var?"

anlamsız esaretin, apaçık gizi eşliğinde 

taşlara dipnot, bir ölü, bir de kavuşamayanlar"

TEŞHİRİ KABUS

Kanatlarından pul dökülen kediler 

Sokağın en kulak çığırtan köpekleri

Cuma arefesi, gözlerde gök kızıl kubbenin etkisi

Damarda depresan, kovalar durur 

Teşhiri teşhis, bütün kalıtsal nitelikleri

Başka bir aleme geçiş, ak yüzüm delik

Güneş kavuruyor gecenin ferasetini

Elimde dokuzluk, karşımda ise en seçkin

En aciz, en düşman, kabusların kahramanı

"Öleceksin, seni öldüreceğim

günün en sıcak saati, silahlar ısınacak

sokak kızıla boyanacak

ve sen huzura kavuşacaksın

benim ellerimden

benim huzurlu uykumda"

HACI HOCA

Kafamda kara fon, kulağımda aynı ton

Vefalı Latin topraklarından çıkıp geldi

Elimde yanan bir kamp meşalesi neticesinde

Bir dal nikotinde kavruluyor

Bangır bangır yürüyorum

Ayaklarım yeri göğü çığırdı

Bakışlarım kızgın kuzgunlar kadar sert

Önümde bir çakıl duruyor

İşgal rüzgarları kadar mert

İnsanlar vardır, salya sümük konuşur

Ağzı açılır açılmaz, kavga kıyamet

Bu çakıl, o çakıl, hacı hoca  

Pelerini yerden bitme

Sakalında arı kovanı

Kupkuru dudaklarından

Kırış kırış laflar ediyor

Takribi on dakika, bol küfürlü bir tartışma

Sağı solu mantar kafalı müritleri kuşatmış

Edilecek son bir söz var

"Çekil yolumdan

seni ezerim

son duraktayım

otobüsleri kaçırmadan az evvel düşün

yoksa seni canından ederim"

KÜT MERDİVEN

Nece bir tutku, çetrefilli zarafet

Esrarlı bir öğlen, güzler yağıyor kirpiklerime

Baştan çıkartıcı bir maske, yüzünde

Saçların kadar küt bir merdivenden çıkıyorum

Karşımda sen ki, gözlerime mil çekmişler 

Geceleyin gördüğüm yine sen, her adımda karşımda beliren

Şayet ses seda etmeden, ne güzel güldün öyle?

Bir çay gibi yutkundum seni, aktın gittin boğazımdan

Çekip gittin koşarcasına, kaçtın, kayboldun

Ben ise adımlarını sayıklar dururum

Olduğum yerde, ait olmadığım

Betonu kirli, günahkar merdivenlerde

ÇETREFİLLİ ZARAFET

Sen kısa saçlı, zarafetten şaşa bir kadınsın

Aydan ışıltı gözlerini dikip, kırım kırım yürür gidersin

Şayet nereye doğru?

Tek bir söz etmeden, öylece, adım adım, uzak uzak

Kırmızı kuzu eti damağımda iken, şaraptan bir yudum alırım

Kalemim tıkır tıkır sana işler, işledikçe ruhunu emercesine 

Kareli gömlek içerisinde bir akşam, sabahtan zatiye

Defterler boyu serüven, kurşun kalem çıktısı sana ithafen

"Seni arıyorum, bulacağımdan emin değilim

elbet bulursam, gök kubbe maviliğinde sımsıcak 

kavuşanların türküsü ciğerleri deşercesine çalacaktır

işte o an beni anlayacaksın, gözlerimizin kesiştiği ilk durakta

dudaklarımız farklı kentlerin aynı yakınlığını taşıyacak"

Sen kısa saçlı, seni seyre daldım

Teninden ateş püskürüyor

Yüzünde sevilesi bir sima

Baştan çıkartıcı, o kadar tehlikeli

O kadar şaibesiz, o kadar kusur tutmaz

Ve karşında ben, işte ben

Dev surat, kirli kanlı sözler ve de yapak saçlar

Kızgın kumlardan çıkma bakışlarımdan kaçamazsın

Adım adım yürü, ister koş, ister kaç

Şayet denk gelirsek

Verilen adaklar şahitim

Seferler sonu bahtiyar olmuş bir padişah gibi

Edebi düvel tahtımdan aşağı yosma yosunlar sarkıtacağım

Belki o ufak ellerin, belden ince bileklerin ile 

Ne yapar ne edersin?

Çabalar durur, tırmanırsın yanıma

Öyle bir çetrefil, öyle bir şaşa, öyle bir zarafet

Yine adımlar merdiven boyu, yine uzak uzak

Savaş yanlısı debdebe kara saçların

En görkemli manzaram olmak üzere

Kaleme aldığım son satırlar aşikar

Seni bulacağım

EN GENÇ

Psikopatoloji ve vahşet tasarısı

Sobalı evlerin beton zeminlerinde saklanıyor

Ailenin en gencinden katliam misali, cinnet akşamı

Dudaklarda jilet, ellerde bıçak, gözlerde gecenin kanı

Şömine ateşinde acının tarifi, karanfil ve barutun keskin kokusu

Bıçak kadar keskin! 

Cehennem kadar sıcak!

"Tanrı bana konuşmam için kelimeler verdi

tüküre tüküre küfürler savurdum!"

"Ben ki gecenin katili...

...sobalı evin beton zemini kızıla boyanacaktır

Kıpkızıl! Kanlı Hilal'in hilafetine denk olacak

kutsayacağım, haplar yutulacak! KÜLTE UYMADAN!"

CADDE BOSTAN İFTİRA

Çakırkeyf verilen sözler, edilen yeminler

Ciğeri deşti, mideye vurdu, darbe darbe

Bu tür zindanlar, yer beton kulak tutmazdı

Şimdi öyle mi arkadaş?

Kem kadınlar iş güç kovalar

Koca koca adamlar asparagas peşinde

Oysa ben ne güzel gülerdim

Saçlarım hazır nazır

Biricik elimde, ağız dudak yürürdüm 

Şimdi saçlarım yapak yumak dökülür

Yüzüm asık, dudaklarım yara

Cadde bostan, köşe bucak, el alem susmaz oldu

Tek değişmeyen biricik hala elimde, ağız dudak yürürüm

Nereye giderim diye sormaz kimse, bende söylemem

Azcık kıyak olursam, bir tutam tütünle canımı sıkarım

Varsa bir kaldırım bu şehirde

Sokağın köpeklerinden izin ister

Yerimi kapar, kıvrılırım

Öylece dalar giderim

MİLLİ SERVET

Mehmetçik bakır sakallarını, mahalle berberinde siftah etti

Toprak çanaklar Kuvâ-yi Milliye cephesinde kırıldı

En güzel türküler Memleket Hanlarında söylendi

Bizler yüzyıllar sonra

Yedi düvel tarlalarını süreceğiz

Çocuklarımız sütten kesildi kesilecek

Güneş batıyor, yağmur yağdı yağacak

Sabaha çapa, tırpan demeden 

Koştur garibim koştur, gurbet yolu demeden

Doğu'dan Batı yakasına kadar

Taşı Anadolu, toprağı savaş kokar

Büyüklerimizin resimleriyle zafer çınlatır

Ebruli sanatıyla ocak süsleriz

Şüheda haykırır gün doğmadan

"Türk oğlu Türk!"

Ozan çalar sazı, aşık şahittir

"Memleket hasretiyle yananlara mapuslar davettir."

Cengaver konuşur, cihan susar

Yiğit ölür, analar yas tutar

Evlere şenlik baharında, bağrında ateş olmayan değil

Vatan evladını, vatan toprağına verenlerdir

Asıl kan kusan

GLADYATÖR

Kargı karnıma saplanmış, kezzap kusarcasına titriyorum

Gözlerimde gök kızıl, kirpiklerime güz yağıyor

Kemiklerim yığın yığın, kafamda kurşuni bir ağırlık

Yedi düvel tarlalarında koştum koştum, tek soluk almadan 

Son savaşın ilk gladyatörü gibi kılıç tuttuğum bu kalem

Baharın son yapraklarından bozma sayfaları kül etti

Ve ben o son savaştan yara almadan çıktığımı sanırdım

Oysa o yalancı bakışların, kalpazan gülüşlerin 

Sahte sözlerin ve savaş yanlısı saçların

Beni sadece yaralamamış

Kanıma zehir, mideme tortu 

Zihnime törpü, ruhuma azap olmuş

Ve şimdi bana azap ettiğin 

Bu ölülerin diyarında kana susamışların 

Kalibre kalibre bedenime dokunuşlarına

Cehennem keski dişlerini

Masumların eziyet gördüğü pençelerini

Üzerimde ne denli işlediklerine şahit ol!

YANDIM YANDIM

Oysa ben sana gelirken ellerim gardenya doluydu

Bahçemden özenle seçtiğim, topladığım ve kokladığım

İnerken Başakşehir'den Kayaşehir'e

Çevirdi bir bekçi, kovaladı beni

Koştum koştum, kaçtım, düşürmedim avuçlarımdan

Bir tanesini bile dökmedim

Oysa ben sana gelirken ellerim gardenya doluydu

Çevirdi avare gezen üç lavuk

"Ne işin var?" diye sordular bana seni

Sustum sustum, çenem kırılana kadar savaştım

Biri tuttu beni, vurdu öteki, sıra geçti diğerine

Yığıldım yıkıldım, avuçlarımda sakladım 

Bir tanesini bile dökmedim

Bir yaygara, kargaşa ve kavga kıyamet koptu

Öldüler, yaralandılar

Kan ve gözyaşı tuttu herkesi

Betonlar, duvarlar çatladı

Kemikler, camlar kırıldı

Çenesi yerinden oynamış, kaşı gözü şiş

Bağıra bağıra can çekişiyordu biri

"Yandım yandım alevler içinde kaldım

küllerim ilk rüzgarla esti, savruldu"

Aslında her şey gözlerimi kapatmam ile başladı

Üstümde hangi ışık? Kaç kat vardı?

Sayamadım

Gardenya yapraklarına tutundum avucumda

Kökü gövdesinden ayrı, parça parça

Avunuyordum

Şayet neye avunurum?

Sensizlik mi? 

Sessizlik mi?

İhanet mi?

Kefaret mi?

Avunduğum neydi ki benim?

YANSIMALARDAN BELLİ

Aynaya karşı, ikili tartışmadan çıkma cinnet kaçınılmaz

Üçüncü sayfa haberleri, köşe kuytu bir haber

İki ölü, bir yaralı

Dehşet ve vahşet içinde

Ruhum ateşten bir sarhoşluktur tenime

Gözlerim ve dudaklarım günahkar

Sabahları evham, geceleyin alevlenme

Kontrol edemem

Kafamda aynı çın, kulakta aynı fon, karanlık

İstiklal'de darağacı

Halatta ise bir "Genç"

Ayaklarına bağlı bir "Koç"

Hoyrat bir melodi, kayıplara karışırken duyuluyor

Naçizane bir darbe! Ola ki kırık camların peşine düşeydim

Belki yumruklarım körelip, öfkem durulana kadar 

Siftah, fiske, mosmor, kana bulanık, kırık ve çatlak raporlarıyla

Kendi gölgemle yüzleşirken, kendi ışığımla kör olurdum

Kendime açtığım cinayete kurban

Kendime karşı bu savaşa asker olmazdım

Yine de kazanamadım, hırpalandım, yenik düştüm

Kanıma karışanlar galip geldi

Suratıma baka baka alay edenler zaferi kutladı

Kapılardan ziller, bahçemden çiçekler söküldü, koparıldı

Ve de ben yıllardan beri

Sırıtmadan, uyumadan, göz kırpmaktan aşikar, nazır biçimde

Ölülerin diyarından çıkıp gelme

Yorulmadan yaşıyorum

GENÇ KOÇ

"Bu zehir yıllar önce kanıma karıştı, beni hayattan kopardı,

şüpheden mütevellit korku, nefes alamıyorum."

Benim için güneş yok, ne gece, ne de sabah

Günah kokan binaların çatlak ve kirli kaldırımına şöyle uzanıp

Bir başka şiir defteri küllerinde gazeteye sarılı kırmızı şarap var

Benim için kırlara çıkan sevgililer bana mevsimler göndermedi

Bu sebepten hürriyetin süt beyaz kollarına hasretim

"Benim özgürlüğüm, benim çılgınlığım, topluma tehdidim,

tutkum ve şehvetim, gecem ve gündüzüm, sesim soluğum."

Tablolar asıldı, prangalar takıldı ve de sen baştan çıkarıcı maskeni takıyorsun.

Evime davetsizce giren misafirler, duruşma salonunda bana gülümsüyor. 

Dudaklarım paramparça, kulaklarım çın, gözlerim seni arıyor.

Neredesin?"

DRAM VE KOMEDİ

Vahşice tasarlanmış ölüm döşeği

Eziyet çektirmenin getirisi, kanlı taslar çatlıyor

Cinayetin milli marşı olmuş bu melodi

Gözlerinle oku, kulaklarınla dinle

Ses seda çıkarmaksızın, tam tepende bir sima

Şakağında aynı hışırtı, aynı tabanca, aynı gülümseme

Parmak izleri hiç bu kadar kalıcı olmamıştı

"Öfkeden muaf, psikoz ziyadesiyle kaybolmuş bir çılgın.

Delirmiş bir cengavere silah ver, cinnete şahit olacaksın"

Yarattığınız bu korkunç sistem

Bir sosyopatın kibrit çakışıyla son bulacak

İşte o zaman Nil Nehri'nde kan banyosu yapılınca 

Papa Gelasius'ın ruhu şad olacaktır

TUTKUSAL

Fazla münakaşaya girmeden, kısa ve öz

"Gözlerin, kör insanları ressam yapar

Sesin, dilsizleri konuşturur, 

Kokun, en kuytu ormanlardan çıkma

dudakların kadar sıcak bir baharı hatırlatır."

Terminalde yaktığım sigara hiç bu kadar lezzetli olmamıştı

Şayet seni düşünmek, seninle olan o kısacık zamanların 

Bana peşkeş edercesine getirdiği bir gül şarabı kadar özel

"Tanrı dünyayı yarattığında insan

şaheserin onlara tanrıdan sunulduğuna inanıyordu

ben ise çoktan sana doğru adım adım, uzak uzak yürüyordum"

Çünkü benim şaheserim tanrının bana sunduğu bir topraktan ibaret değil

Nefesi, nikotini, şaibesiz tutkuyu dudaklarından ciğerlerime doldurduğum

Kutsal bir zanaat, ince işleme dudaklarından ibaretti aslen

"Sensin tanrının yarattığı ve bana ait ettiği,

her sabah gözlerimde kanlanan, ses soluk etmeden yanaştığım,

körlerin ayna sattığı diyarlardan, dilsizlerin şarkı söylediği

en kuytu ormanların içinden bulduğum, şiirlerime işlediğim şaheser."

BULANIK CİNNET MANZARALARI

Piyano sesine uyan, bıçaklar keskinleşiyor

Doğan güneş sabahı katletti, kara fon kükrüyor

Dudaklarımdan ısırıp beni bu içine çektiğin gölgeler

Hiç bu kadar ürkütücü ve can alıcı bir hal almadı

Bacaklarım hantal, gözlerim yorgun, katran kokuyor

Kalk gel, bedenimi ruhumdan ayırırcasına hasret

Kırk beş yıl hatır nikotin tüketircesine harmanım

Çakırkeyf günler geçiyor, Kasım ayı geldi gelecek

Sur üflensin, jileti çevir, parmak uçlarında yürü

Sakın ola beni yalnız bırakma, tren saymaktan acizim

Belki sesim soluğum çıkmaz, o gün orada olduğum anlaşılmaz

Şayet orada olsaydım, oracıkta dimdik dursaydım

O kavat gıdım gıdım gebermişti, ruhu semaya mütevellit

Bedeni köpeklere servis edilircesine peşkeş sunusu 

Şad edilmek üzere bin bir farklı toprak altında

Hallelujah!

PORNOGRAFİK EDEBİYAT

Zambak kadar ince işlediğim dudakların

Canını yakmak, sana eziyet etmek için harlanmış sapkınlığım

Derisine semboller kazıdığım, korkudan delirmiş, benim tatlı çılgınlığım 

Kırmızı güller bana durmak bilmeyen, kesik üzerine pamuk bastığın

Kan kokusunu aldıkça vahşete himaye ettiğim günleri hatırlatıyor

Omuzlarından elmayı ısıran Adem gibi

Kutsal kitap tutarcasına okşadığım o saçların

Boynundaki zincirler, bacaklarını örten ne varsa

Nece büyük bir tutkuyu andırıyor

Oysa ilk tanışık günlere dönelim

Bacakların usta eliyle dokunmamış bir ezgi

Kolların işlenmemiş birer sarkaç gibiydi henüz

Ah güzelim, yegane parçam, siperlere gömülü definem

Tutku ve acıların Meryem anası

"O yataktan kalkarsan

seni kendi kanınla

kendi etinle beslerim"

KİMSESİZLER MEZARLIĞI

Caddeler boyu elinde ayna, dilinde jilet

Unutulan nasıl bırakıldığını hatırladı

Bir hiç uğruna, yetmiş altı kibrit kutusu

Tenha ve loş bakışların ateşine kapıldı

O kadar derin, o kadar sağlam bir darbedir

Sabahın gelmek bilmediği, kavgaların doğduğu

Daracık sokaklarda ölüme sürüklenen

Suça meyilli, kollarında kesiklerin izleriyle büyümüş

Kentin kuyuya itilmiş çocukları, sizler sahipsiz

Sizler kayboldunuz, bir gün bulunacaksınız

Kimsesizler mezarlığına defnedilip

Ruhunuz kut ve şad edilecektir

Yüzünüz gülsün

647 GÜN

Kayaşehir kaldırımlarına adım adım

Dört yol ağzında, şiirlerimi küfredercesine

Susmadan, bağıra çağıra okuyorum

"Bu tarifsiz rüyalar, bu tarifsiz özlem

düştüğün beton çatlamış, saçlarını kazıtmışsın

bir bebek gibi ölünü kucaklıyorum, ürküyorum belki

her zaman olduğu gibi, oradayım, yanı başında

ve sen yine beni görmüyorsun"

Ruhun şad oldu, aylar ve yıllar boyu

Mezarına bıraktığım güller kuruyor

Toprağını güneş kavuruyor

647 gün travma, 15 bin saat işkence gibi

Sensiz, kayıp, gaip, muamma bir hal

Saçlarımı kazıtıp, şarabı gazeteye sarıp

Gözlerim kısık, İstiklal'e doğru yürüsem

Galata kulesine çıkıp yaygara koparsam 

Ve de sana sardığım bin bir farklı sigarayı 

Sensiz, oracıkta, tek başıma içsem

Gücenir misin?

Ve ben seni, yeniden, aynı sokakta

Yapayalnız bulmak istiyorum

Belki hakir zaman bana bir şans tanır

Seninle bu diyarlardan göçeriz

Hiç olmazsa bileklerime yeni sayılar kazırım

Oldum olası Başakşehir'de

Üçüncü sayfa haberleri

Tarih 29 Kasım 2019

Ve sen kenar köşede belirdin

Nece güzel fotoğraflarından biri

Bir bilet, yüzümde yılların izleri

İstanbul'u terk ediyorum

Huzur içinde yat sevgili

KEHRİBAR VE KÜL

Benim pelerinim, senin kanatların

Öylesine bir, öylesine bağlı ve birlikteler 

Dudaklarım yanıp tutuşuyor, senin adına

Yolun uzun, sırtımız aynı ağaca yaslı, gözlerimiz mıhlı

Susmak bilmem, senin yanında sarhoş 

Meyhanelerden çıkıp gelmiş ve de o kadar mayhoş gibi

Saçmalıyorum, sen benim çılgınlığım oldun

Yaz geceleri, yaz aşkından zatiye, güneşten aşikar

Yaz yağmurları kadar gür, gidilmeyen sahiller kadar sıcaksın

"Benim yegane tutkum, arzum ve karanlık gecem

senin adına içtiğim sigaralar, sensiz tekerrüre şahittir"

Şayet bir gün bu gece son bulur

Sabaha farklı caddelerden, farklı gecelere

Seni hatırlatan şarkılarla, seni hatırlatan yüzlerle

Türkülerle, düşlerle uyanırım

Ne senin kehribar keski kokunu

Ne de senin yanımda olduğum kadar huzur duyarım

Şükürler ola, lanet etmeyesin, pişman olmayasın

Ben hep senin kalbine gömülü, sol yanından bir parçayım

Benim güzel, sıcak, şaibesiz güneşim ve karanlık gecem

Ben seninle son buluştuğum parkta, senden uzaklarda

Senin yanındayım

ISIRILIŞ ÖYKÜSÜ

Ormanların en kuytusu, ulusların dışında

Devasa bir yaratık tarafından ısırılış öyküsü

Kabuslara zatiye, paragraflar aşikar

Uyuyamıyorum

Bedenimde kesiklerin sancısı, dudaklarım paramparça

Vücudumdaki izleri takip ediyorum, kutlu yola sevk edilmek üzere

Günüm angarya, günüm çöp oluyor, güneş doğmuyor

Çaba çırpı uzanıyorum, saçlarım ıpıslak, evde bağıran çocuklar

Uyuyamıyorum

GİZLİ ÖĞRETİ

Çanlar kim için çalıyor dersiniz?

Seni kutlu yola sevk edecek O'nun için

Alaca karanlık yanılsamalar ile aydınlığa kavuşunca

Meftum suratın sana ihanet edecek, şevksiz yatakta çırpınırken

Uyku seni beter edecektir

Bedenin bir zindan, ruhun özgürlük için yalvarıyor

Cildin dökülüyor, derini kaşımayı bırak, beni dinle

Gerçeklik tarafından bağırsakların deşildiğinde

Güneş ufuktan çekilecek, kan tüten ay doğacak

O zaman beni anlaman için sana şans vereceğim

Çünkü gerçeklik

Gördüğün değil, görülmesi gerekendir

KAMBUR

Bazı şarkılar vardır, tek sefere yegane

Bin bir derdin devası olur, içtiğin sigaranın dumanına kapılır

Benzersiz bir sahile gidersin, Kalyon yanı başında

Denizin o saf tuz kokusuyla, güneş altında, gözlerin kapalı

Ses seda etmeden, dalavere olmadan, mutluluğu tadarsın

O huzur, o günlere hasretim

Şaibesiz, gaip bir hal, kayıp bir yol

Durmadan yürür gidersin, nereye gittiğini bilmeden

Saatin yok, ateşin yok, elinde bir pusula

Kuzey yolunda dimdik, sallana sallana, yarım kalan şarap

Biraz duman, biraz kül, uykusuzca adımlarsın

O tutkuya, o zamanlara hasretim

Geleceğe mahkum, geçmişe hasretim

İŞKENCE SEANSLARI

Türlü sapkınlıklar, katil güdüleri

İltihap akan suratıma bak, iğrene iğrene

Beni ölümden meymenet beklercesine sorgula

Kabuslardan kaçabilir misin? Yalvar yakar uyanır

Kan ter atarcasına yalpalarsın, öyle büyük bir hissiyattır bu

Ölüm korkusu çeken bir mahlukatı şehvetle izliyorum

Kan kokusu ile kaplanmış bir sokakta, dayanılmaz bir mutluluk

Soluk çıkmaz bir geceyi delip deşen çığlıklarla uyuyorum

Zira hepsi kafamın içinde bana eşlik ediyor, ilahiler sunuyor

Kendi cehennemim, kendi kanımın zehrinde boğuluyorum

UYUTMAZ

Satırlarda kavuşacağız, şarkılarda

Yıldız evi gök kubbeye bakarken 

Ya da farklı sofralarda yemekler yiyeceğiz

Dans ederken bakacaksın gözlerimin içine

Sıcak, şehvetli, ay beyaz ellerim tutacak belinden

Tenimin soğukluğu, sıcaklığa kavuşacak, çılgınlık misali

Aylar, yıllar, asırlar geçecek

Ve ben hatırlayacağım

Hatırladıkça uykum kaçacak

Ne de olsa güzel hatıralar adamı uyutmaz

Hatırladıkça yaşatır, yaşandıkça unutulmaz

TEKMİL BELALAR

15 Mayıs 2008 yazından bir kenar mahalle

Tek tük bacası tüten bir ev vardı

Söndürdünüz

Nefretim, kabusum oldunuz

Sedef saplı bıçağı belinize takıp

Şeytana karıştınız, kanıma girdiniz

Dudaklara jilet takıp

Şah damarımdan öptünüz

Sessizliğin tekmil tabiri

"Benim yegane kardeşlerim, kalpazan dostlarım

sizlere bin kere lanet olsun, beni leş yercesine çiğnediniz

ben ise her gün benzer sokak lambaları altında ellerimi açıp

dualar ediyorum, şükürler ediyorum, kurtuluşumu kendime armağan

sizlere tüküre tüküre bela ediyorum, bu kalem sizin yüzünüzden yazıyor"

ÖZGÜRLÜK ARZUSU

Pelerini harlayıp yedi dümen tarlalarında koşuşturuyordu

Yalın ayak, uyku uyumadan, günler boyu yürüyordu

Omuzlarında kor ateş turuncusu, gözlerinde özgürlük arzusu

Kimseye haber etmeden, nereye gidiyordu?

Kalbi yontuldu, dudaklarında özlem var

Bitmek bilmeyen ilahiler, saç beyazlatan türküler

Ellerinden kayıp giden yılların hatırası

Belinde sedef sap, yadigar çakı, yüzünde yılların izleri 

Rüzgar gibi bir çocuk bu civarda

Anasının karnından sezaryenle doğdu

Özgürlüğü ve cesareti bulma umuduyla

Sağı solu darmaduman edercesine

Vefalı toprakların bambaşka insanlarına saatin akıbeti sordu

Nefes nefese, terli suratına çarptığım suların acelesiyle

Kimse sormadı ona

"Bu oğlan nereye gidiyordu?"

WEST CORNER BEACH CLUB

Bulutlar gürlüyor, yağmur yağmaz oldu

Kara fon susmadı, sevenler öldü, bir daha kavuşamadan

Gözlerin o kadar kehribar, o kadar naçizane

Jilet dilimde, nikotin elimde, kavruluyorum

Dakika durmadan, kendime soruyorum

Nereden geldim o yazlığa? 

Asırlar boyu tanışık iki insan sıcaklığı

Karanlığı temsilen hazırlanmış bir yaratık

Bitmek bilmeyen gece sohbetleri, takribi şehvet

Sulu öpüşlerin son bulduğu o yalancı dudakların

Tuzlu tenlerin birleştiği o an, korkusuzca gülümserdi

Yuva yapan kuşlar gibi naif dokunurdun saçlarıma

Ve sabah olurdu, ihtiraslar gizli tutulur, kusurlar kapatılırdı

Sen yine tavaf eder, takardın baştan çıkarıcı maskeni

Gece olurdu, ben hiç orada olmamış gibi kalkar giderdim

Çünkü benim için o deniz manzarası kuruyup giderdi

Ateş yanardı ve de sönerdi, gün ağarır ve açardı tekrardan

Ama ertesi gün orada seni görmek, seninle olan her an

Kokunu süzdüğüm her kum tanesinden değerli

Ve o kadar özel, o kadar tutkulu, o kadar güzeldi

SOSYAL SAPKINLIK

"Ölümle kavga edercesine çırpınıyordun

Pürüzsüz beyaz tenine yakışırcasına açtığım bu kesikler

Sana benden peşkeş sunusu olacaktır 

Benim doyumsuz midem senin kadar güzel bir mahlukat için

Haylice gürlüyor, bulutlar ve karanlık bizi gizleyecek"

"Benden sana kalan tüm izler, asla unutulmayacak

Jilet ağzımda dönüyor, mumun sıcaklığını hisset

Benim bu sapkınlığım! Benim bu doyumsuz midem!

Kanın saf, etin ziyafet, seni asla öldürmeyeceğim"

EVHAM VE ALEVLENME

Evhamla ilk tanışmam, vücudum cayır cayır yanıyor

Kirli binaların betonu, gece gibi üzerime çöktü

Çimenlerin en yeşili, gök kubbeden biraz karartı

Ciğerlere şenlik nikotini dudağımda asılı

Kime yakarsam aynı devayı pişirip önüme koymuş

"Gözlerini kapat, mışıl mışıl uyu"

Alevlenme dönemi orada başladı, ruhumu çekip alın

Kendime bin bir soru, susmak bilmeyen fısıltı

Çenem kıtır kıtır, dişlerim tek tek dökülürcesine

Gıdım gıdım geberiyorum

Keşke yatağımda huzurlu ölüm kadar sessiz

İçtiğim ilaçlardan sonra çektiğim derin bir uykuda olsam

Oysa ben ne aynalar kırdım, ne ampuller patlattım

Bir kerecik şu ip boğazımda sallanmadan uyuyamadım

Kendimi sevmeyi öğrensem, her günüm güllük gülistanlık olsa

Ben planlar yaparken tanrı tepemden bakıp bana gülmese

Rabia ve benim gibiler ölmese, elzem nefesini dudaklarımdan

Elime kadar üfleyip de insanların parmak parmak işaretlediği

O mimlenmiş hastaların yüzüne sürsem, yaşanır mı bu dünya?

Bu gecenin bereketi burada, zihnimdeki bulantı mideme vurdu

Ama ben bu günleri bir terminal brandasından atlarcasına

Geride bırakıp, ruhumu şeytandan çalıp meleklere sunacağım