ilham perileri bana elçilik ediyor
bu evlerde huzur yok
"Gözlerine âmâ çekilmişdev gibi evler"
Canilik kanında olunca
şiddet kaçınılmazdır
şayet bizler
erkeğin doğasındaki
benzersiz ilkellikten
peydahlanmışız
Tanrı beni cılız yarattı
sıskalıkla süsledi
korkuyla büyüttü
ezilen bendim
yanımda durmadı
Dizlerimi çamur ettiler
gözlerime morluk
bedenime yara verdiler
dövüşmeyi öğrendim
Elimi yumruk yaptım
bileklerimi kestiler
köşeye sıkışmış bir kedi misali
her köşeye çekilişte
çırpındım durdum
umarsızca
Büyüdüm, arsızlaştım
gardenya toplayan ellerim
demir vaziyet bilendi
güneş kızartan ak suratım
bana bıraktığın tek farklılığımdır
çünkü yüzümde
vicdan ve de neşe
gözlerimde gök kubbeden ışıltı
kızıla vuran saçlarımda ise
savaşa tekabül vardır
Ama sen ki
düşman sivrisi pençelerin
tazılardan kazıntı dişlerinle
beni bahçe bahçe meyve
ve de çok sevdiğim gardenyalardan
koparıp
yerine
şafak sayan askerlerden
arsız bir tehdit haline getirdin
Bana arkadan saldırmayı
ve de uykuda taarruzu öğrettin
çiçek demet eden ellerim
birer birer kırıldı
Ben ne mi yaptım?
tırnaklarımla duvar kazımak üzere
arzu karşıtı yeminler ettim
özgürlük çağrısını alır almaz
kafamı şöyle gök kubbeye kaldırdım
ve de yürüdüm
arkama bakmadan
bir daha dönmeyeceğim
yeminler olsun
