LÜTUF

Yüce Efendi, lütfet bana

Aciz ruhumu kucakla

Ezeli merhametin uğruna

Tümüyle arındır beni suçlarımdan

Katillerin parmak izi, ölmüşlerin ruhlarını taşıyorum

Dilimde bol küfürlü kalabalıklar sızıyor

Kirli yüreğim mıhlı, dudaklarım mühürlü

Pakla beni, sunağında misafir et, iblis kanından kurtulayım

Neşe, sevinç ve aşkın hürmetini duyur bana

Ezdiğin kemikler bayram etsin

Kanım aksın oluk oluk, damarda durmasın

Yeniden kararlı bir ruh var et içime

Senden önce ve senden sonra kirlendim

Suç içinde doğdum, yolundan döndüm

Yıka beni, kardan beyaz olayım

Dudaklarımı aç, ağzım övgünü duyursun

Ruhumu yoluna feda et, bedenim seçkinlerini doyursun

ZÂTİ

Benim hınzır deviren pençelerim

Kabuslara ölüm getiren sivri dişlerim

Kanatlarım bilenmiş, kehribar keski bakışlarım

Gök kubbeden aşağı bir sarkaç misali

Kalbini eritecek ölü bir suratım var

Benden korkmaz mısın?

Diye soruyorum sana

Senin zerre parça öptüğüm ağzından bir ses

Toprak kadar saf, İstanbul kadar kirli yüreğin 

Konuş, mezarlığın gülü, susma bu sefer

Zihnin berraklığını tükür, günün nefretini kus

Benim acımı dindir, cezamı bitir dercesine

Gözlerini kırpıştırıp, güz yağan kirpiklerine 

Asılı duran yağmuru tek elinle silip

Diğer elinle aşkın milli oyununu sahneliyorsun

Bu bir serenat, bu bir sergi, korkudan zatiye şehvettir!

Ben ne zaman uzak uzak yürüsem, yaz geliyor

Güneş doğar doğmaz karşımda sen

Gün ağarmadan, kağıt bir paranın üzerine yazılar

Defterler, kitaplar, sümbüller, gardenyalar geliyor 

Tarafınca, bir o kadar tarafsız, o kadar sessiz 

Göz bebeklerin erir, yüzünden pullar dökülür

Yanıkların, İsa'nın Meryem'i gibi merhem oluverir

Ve bedeninden bir parça koparırcasına hasret kalmışım

Dudaklarım basiretin kadar kutsal

Ellerim halı dokurcasına naif

Suratım bir çocuk saflığıyla sevişir seninle

Şayet, kimdin? 

Nereden geldin?

Sorgu, sual eksik

Öylece yürürüm

Yanımda sen, tepede ay

Yürü arkadaşım

Cancağızım, mezarlık gülüm

CEMAL SÜREYA

Benim buğday tenli aşkım

Biz kimse görmez sanıyoruz ya

Umarsızca, bereket sütü içer gibi

Kusursuzca, çılgınca seviştiğimizi

Gökyüzleri tutkun ettik

Millete ilan aşkımızı

Duyacaklar dudaklarımızdan

Bereket sütü içer gibi

Her şapırtıyı

Birer birer

Tefe koyarcasına sürgün edileceğiz

Haram edecekler beni sana

Seni anıp anıp ağlayacağım

Geride bir defter yanacak

Kalem elimde terk edeceğim bu şehri

Kim bilir öleceğim belki de

KENDİYLE SAVAŞAMAYANLAR

Sen kötü bir rüyasın

Aynaya karşı, tükür oğul!

Buz gibi kan kusacaksın, dişlerin dökülecek

Gaipten sesler duyacaksın, kulakların çınlayacak

Nefret edeceksin, elbet seveceksin

Bugün güleceksin

Yarın güneşe bakarak ağlayacaksın

Bir kılıçla yaşadıysan, bir silahla öldürüleceksin

Öylesine deli dolu yaşayacaksın

Haplar dolap üstü mesken tutacak mesela

Gecelerin hatırı için ağlayacaksın

Bu karanlığı sana ben getirdim

Konuşasın diye kelimeler verdim

Tanrı afalladı, şeytan dimdik 

Kanına karışmış, dişler kıtır kıtır

Elinde bir fotoğrafla dans edeceksin

Yaşamak öyle rahat değil

Uyumaktan bile korkacaksın

Kabuslar göreceksin

Karanlıktan korkan bir kör olacaksın

Müziği hissedeceksin mesela

Su gibi akıp gideceksin her parçada

Ciğerlerin parça parça

Akacaksın, bırak aksın

Kanım oluk oluk

Damarda durmasın

Ölümü seveceksin arkadaşım

Yaşamaktan korkacaksın

Uykunda öldürecekler seni

Boğazında karış karış eller

Ağzın yüzün çökmüş, bir umut

"Boğun ulan kavat herifler, nefessiz kalayım!"

Diyebileceksin

Tadacaksın ölümü her şekilde

Tren altında, silah kafanda, bıçak şakakta

Tadını seveceksin, alışacaksın

Yaşarken öleceksin 

Sevmeyi seveceksin

Kurban çığlıklarına bağımlı bir şeytan gibi

Kana susamış bir piyon gibi

Halkını hor gören bir padişah gibi

Öpmeyi seveceksin, kadını

Yaratıkları seveceksin, görmekten korkmayacaksın

Sevmeyi seveceksin mesela

Yeri geldi ölmeyecekmiş gibi yaşayacak

Vakit zaman demeden, ihanetten korkmadan seveceksin

Ama öğreneceksin

İnsan kirli, insan kör, insan çirkin

İnsan öğrenmeyi öğrenir

İnsan ki, müsvettir

İnsan ki, aciz, hakir, hor göreceksin

Ama öğreneceksin oğul

MEZARLIK GÜLÜ

Benim korkmuş, depresif yanım, kedi kadar naif

Naçizane dudaklarına sürme çekercesine işlediğim

Kalfa, mezarlık gülü, sigarayı tabut devirircesine dumanlayan

Fayda bilir, menfaatçi ve de tıpkı benden bir parça

Telefon ahizesinden saf kokumu alıp baştan çıktın

Artık yasak elmam olacaksın

Acıları mutluluğa ben değil sen çevireceksin

Geri dönülmez günlerde, fotoğraflarda ölümü görürdüm

Şimdi herkesin dilinde sen, gözlerine ışıklar patlattım

Ömre renk veren tek bardaktan bir yudumluk su kadar aziz olduk

Bir o kadar konuşuluyor muyuz? Üç adet soru sor demiştim

Sen şişeyi bana çevirdin, ıslak ve sıcak tenin daha çok kavruldu

"LOSGP"

Durağın birinde atılan çığlık esareti

Son kez sarılırcasına, uzak uzak yürüdün

Neden arkana bakmadın?

Nedir bu çekilen bizler tarafından?

Pişmanlık mı? Gerçeklik mi?

Yoksa sorular cevapsız kaldıkça

Geçmişte açılmış yaraları deşmeden saran

Bir tutam kefaret mi?

Aynı yol, üç kez yürüdük, yine yürüyorum

Tek başıma, çaresiz kaygı himayesinde

Tepemde ay ve bulut, kızıl saçlarıma yağmur düştü

Gözlerim boğulurcasına ağladım o yolda

Ve sesin hep kulaklarımda, pişman mıyım?

Sorgu sual eksik olmadan, bir sigara daha yaktım

Boğazım kupkuru, dudakları çatlatan zemheri

Ve de ıslatan sen, yeniden doğan, tanrıça silueti 

Yüce arkadaşım

Esenlikler dileyeceğim, ışıkla kalacaksın

Belki de benim olacaksın

Ya da unutup, dördüncü defa aynı patika

Benimle tamamlayacaksın

Cancağızım, benim sıska, tatlı tutkum

Kollarımda taşıyıp başka zevklere sürgün ettiğim

Şayet rıza duyduğumuz bu dokunuşlar bizi bağladı

Artık istesen kurtulamazsın

Çünkü acıyı beraber sırtlayıp

Şehveti beraber taşıdık

Ne az buz yürüdük

Ne de bir karara varabildik

Bıraktık zamana, yağmurun damladığı

Bir başka duraklar

Belki kızıl saçlı define

İstasyon'da bir mezarlığa

Benim mezarımı sen kaz

İlk toprağı annem atsın

Seni oracıkta görünce ağlayacak

Sarıl ona önce, sonra toprağıma gardenyalar dik

Yaslı toprağımdan filizlenecektir 

Hem gardenya koklarsın

Beni sana hatırlatır belki

Henüz yirmili yaşlar, kara fon kulakta gitti desinler

Aldırış etme, şiirlerimle yaşa beni

Bana verdiğin defteri, işte o gün sana ait edeceğim

İçinde bir şeyler bulacaksın

O zaman beni cidden anlayacaksın

Sözler ve yeminler tutacaksın

Bu gece şahit olsun ki

Yoğun yoğun hissedeceksin

Hiç hissetmediğin kadar

Dişlerinde kemiklerimden tatlar

Gözlerinde yaşlar olacak ama

Anlayacaksın cancağızım

KÖMÜR KARASI

Herkesin bir kara fonu vardır, kulakları çığırtan

Asla unutulmayan, travma imajı, akıllara zarar

Yüzü gözü patlamış, düştüğü kaldırım nasıl çatlamış?

Kimi nefes aldığı sigaraları hesap ederken

Nikotin etine sütüne karışmış vaziyet, o an beliriverir

Duvarda on altı yıl, bir merhumun resmi

Asla yaşlanmayacak bir halde, gülümsüyor

Şayet arkada kalanlar gülümser mi?

Ölüler konuşur mu?

Ses seda çıkmaz, bir fotoğrafın özlemi yatar orada

Tabutunu dört kişi taşır, acısını kimse taşıyamaz

Ateş düştüğü yeri yakar derler, sahiden mi?

Yoksa gaipten mi bunlar?

"Kaç yıl boyu sordum? Kaç dakika cevap var?"

anlamsız esaretin, apaçık gizi eşliğinde 

taşlara dipnot, bir ölü, bir de kavuşamayanlar"

TEŞHİRİ KABUS

Kanatlarından pul dökülen kediler 

Sokağın en kulak çığırtan köpekleri

Cuma arefesi, gözlerde gök kızıl kubbenin etkisi

Damarda depresan, kovalar durur 

Teşhiri teşhis, bütün kalıtsal nitelikleri

Başka bir aleme geçiş, ak yüzüm delik

Güneş kavuruyor gecenin ferasetini

Elimde dokuzluk, karşımda ise en seçkin

En aciz, en düşman, kabusların kahramanı

"Öleceksin, seni öldüreceğim

günün en sıcak saati, silahlar ısınacak

sokak kızıla boyanacak

ve sen huzura kavuşacaksın

benim ellerimden

benim huzurlu uykumda"

HACI HOCA

Kafamda kara fon, kulağımda aynı ton

Vefalı Latin topraklarından çıkıp geldi

Elimde yanan bir kamp meşalesi neticesinde

Bir dal nikotinde kavruluyor

Bangır bangır yürüyorum

Ayaklarım yeri göğü çığırdı

Bakışlarım kızgın kuzgunlar kadar sert

Önümde bir çakıl duruyor

İşgal rüzgarları kadar mert

İnsanlar vardır, salya sümük konuşur

Ağzı açılır açılmaz, kavga kıyamet

Bu çakıl, o çakıl, hacı hoca  

Pelerini yerden bitme

Sakalında arı kovanı

Kupkuru dudaklarından

Kırış kırış laflar ediyor

Takribi on dakika, bol küfürlü bir tartışma

Sağı solu mantar kafalı müritleri kuşatmış

Edilecek son bir söz var

"Çekil yolumdan

seni ezerim

son duraktayım

otobüsleri kaçırmadan az evvel düşün

yoksa seni canından ederim"

KÜT MERDİVEN

Nece bir tutku, çetrefilli zarafet

Esrarlı bir öğlen, güzler yağıyor kirpiklerime

Baştan çıkartıcı bir maske, yüzünde

Saçların kadar küt bir merdivenden çıkıyorum

Karşımda sen ki, gözlerime mil çekmişler 

Geceleyin gördüğüm yine sen, her adımda karşımda beliren

Şayet ses seda etmeden, ne güzel güldün öyle?

Bir çay gibi yutkundum seni, aktın gittin boğazımdan

Çekip gittin koşarcasına, kaçtın, kayboldun

Ben ise adımlarını sayıklar dururum

Olduğum yerde, ait olmadığım

Betonu kirli, günahkar merdivenlerde

ÇETREFİLLİ ZARAFET

Sen kısa saçlı, zarafetten şaşa bir kadınsın

Aydan ışıltı gözlerini dikip, kırım kırım yürür gidersin

Şayet nereye doğru?

Tek bir söz etmeden, öylece, adım adım, uzak uzak

Kırmızı kuzu eti damağımda iken, şaraptan bir yudum alırım

Kalemim tıkır tıkır sana işler, işledikçe ruhunu emercesine 

Kareli gömlek içerisinde bir akşam, sabahtan zatiye

Defterler boyu serüven, kurşun kalem çıktısı sana ithafen

"Seni arıyorum, bulacağımdan emin değilim

elbet bulursam, gök kubbe maviliğinde sımsıcak 

kavuşanların türküsü ciğerleri deşercesine çalacaktır

işte o an beni anlayacaksın, gözlerimizin kesiştiği ilk durakta

dudaklarımız farklı kentlerin aynı yakınlığını taşıyacak"

Sen kısa saçlı, seni seyre daldım

Teninden ateş püskürüyor

Yüzünde sevilesi bir sima

Baştan çıkartıcı, o kadar tehlikeli

O kadar şaibesiz, o kadar kusur tutmaz

Ve karşında ben, işte ben

Dev surat, kirli kanlı sözler ve de yapak saçlar

Kızgın kumlardan çıkma bakışlarımdan kaçamazsın

Adım adım yürü, ister koş, ister kaç

Şayet denk gelirsek

Verilen adaklar şahitim

Seferler sonu bahtiyar olmuş bir padişah gibi

Edebi düvel tahtımdan aşağı yosma yosunlar sarkıtacağım

Belki o ufak ellerin, belden ince bileklerin ile 

Ne yapar ne edersin?

Çabalar durur, tırmanırsın yanıma

Öyle bir çetrefil, öyle bir şaşa, öyle bir zarafet

Yine adımlar merdiven boyu, yine uzak uzak

Savaş yanlısı debdebe kara saçların

En görkemli manzaram olmak üzere

Kaleme aldığım son satırlar aşikar

Seni bulacağım

EN GENÇ

Psikopatoloji ve vahşet tasarısı

Sobalı evlerin beton zeminlerinde saklanıyor

Ailenin en gencinden katliam misali, cinnet akşamı

Dudaklarda jilet, ellerde bıçak, gözlerde gecenin kanı

Şömine ateşinde acının tarifi, karanfil ve barutun keskin kokusu

Bıçak kadar keskin! 

Cehennem kadar sıcak!

"Tanrı bana konuşmam için kelimeler verdi

tüküre tüküre küfürler savurdum!"

"Ben ki gecenin katili...

...sobalı evin beton zemini kızıla boyanacaktır

Kıpkızıl! Kanlı Hilal'in hilafetine denk olacak

kutsayacağım, haplar yutulacak! KÜLTE UYMADAN!"

CADDE BOSTAN İFTİRA

Çakırkeyf verilen sözler, edilen yeminler

Ciğeri deşti, mideye vurdu, darbe darbe

Bu tür zindanlar, yer beton kulak tutmazdı

Şimdi öyle mi arkadaş?

Kem kadınlar iş güç kovalar

Koca koca adamlar asparagas peşinde

Oysa ben ne güzel gülerdim

Saçlarım hazır nazır

Biricik elimde, ağız dudak yürürdüm 

Şimdi saçlarım yapak yumak dökülür

Yüzüm asık, dudaklarım yara

Cadde bostan, köşe bucak, el alem susmaz oldu

Tek değişmeyen biricik hala elimde, ağız dudak yürürüm

Nereye giderim diye sormaz kimse, bende söylemem

Azcık kıyak olursam, bir tutam tütünle canımı sıkarım

Varsa bir kaldırım bu şehirde

Sokağın köpeklerinden izin ister

Yerimi kapar, kıvrılırım

Öylece dalar giderim

MİLLİ SERVET

Mehmetçik bakır sakallarını, mahalle berberinde siftah etti

Toprak çanaklar Kuvâ-yi Milliye cephesinde kırıldı

En güzel türküler Memleket Hanlarında söylendi

Bizler yüzyıllar sonra

Yedi düvel tarlalarını süreceğiz

Çocuklarımız sütten kesildi kesilecek

Güneş batıyor, yağmur yağdı yağacak

Sabaha çapa, tırpan demeden 

Koştur garibim koştur, gurbet yolu demeden

Doğu'dan Batı yakasına kadar

Taşı Anadolu, toprağı savaş kokar

Büyüklerimizin resimleriyle zafer çınlatır

Ebruli sanatıyla ocak süsleriz

Şüheda haykırır gün doğmadan

"Türk oğlu Türk!"

Ozan çalar sazı, aşık şahittir

"Memleket hasretiyle yananlara mapuslar davettir."

Cengaver konuşur, cihan susar

Yiğit ölür, analar yas tutar

Evlere şenlik baharında, bağrında ateş olmayan değil

Vatan evladını, vatan toprağına verenlerdir

Asıl kan kusan

GLADYATÖR

Kargı karnıma saplanmış, kezzap kusarcasına titriyorum

Gözlerimde gök kızıl, kirpiklerime güz yağıyor

Kemiklerim yığın yığın, kafamda kurşuni bir ağırlık

Yedi düvel tarlalarında koştum koştum, tek soluk almadan 

Son savaşın ilk gladyatörü gibi kılıç tuttuğum bu kalem

Baharın son yapraklarından bozma sayfaları kül etti

Ve ben o son savaştan yara almadan çıktığımı sanırdım

Oysa o yalancı bakışların, kalpazan gülüşlerin 

Sahte sözlerin ve savaş yanlısı saçların

Beni sadece yaralamamış

Kanıma zehir, mideme tortu 

Zihnime törpü, ruhuma azap olmuş

Ve şimdi bana azap ettiğin 

Bu ölülerin diyarında kana susamışların 

Kalibre kalibre bedenime dokunuşlarına

Cehennem keski dişlerini

Masumların eziyet gördüğü pençelerini

Üzerimde ne denli işlediklerine şahit ol!

YANDIM YANDIM

Oysa ben sana gelirken ellerim gardenya doluydu

Bahçemden özenle seçtiğim, topladığım ve kokladığım

İnerken Başakşehir'den Kayaşehir'e

Çevirdi bir bekçi, kovaladı beni

Koştum koştum, kaçtım, düşürmedim avuçlarımdan

Bir tanesini bile dökmedim

Oysa ben sana gelirken ellerim gardenya doluydu

Çevirdi avare gezen üç lavuk

"Ne işin var?" diye sordular bana seni

Sustum sustum, çenem kırılana kadar savaştım

Biri tuttu beni, vurdu öteki, sıra geçti diğerine

Yığıldım yıkıldım, avuçlarımda sakladım 

Bir tanesini bile dökmedim

Bir yaygara, kargaşa ve kavga kıyamet koptu

Öldüler, yaralandılar

Kan ve gözyaşı tuttu herkesi

Betonlar, duvarlar çatladı

Kemikler, camlar kırıldı

Çenesi yerinden oynamış, kaşı gözü şiş

Bağıra bağıra can çekişiyordu biri

"Yandım yandım alevler içinde kaldım

küllerim ilk rüzgarla esti, savruldu"

Aslında her şey gözlerimi kapatmam ile başladı

Üstümde hangi ışık? Kaç kat vardı?

Sayamadım

Gardenya yapraklarına tutundum avucumda

Kökü gövdesinden ayrı, parça parça

Avunuyordum

Şayet neye avunurum?

Sensizlik mi? 

Sessizlik mi?

İhanet mi?

Kefaret mi?

Avunduğum neydi ki benim?

YANSIMALARDAN BELLİ

Aynaya karşı, ikili tartışmadan çıkma cinnet kaçınılmaz

Üçüncü sayfa haberleri, köşe kuytu bir haber

İki ölü, bir yaralı

Dehşet ve vahşet içinde

Ruhum ateşten bir sarhoşluktur tenime

Gözlerim ve dudaklarım günahkar

Sabahları evham, geceleyin alevlenme

Kontrol edemem

Kafamda aynı çın, kulakta aynı fon, karanlık

İstiklal'de darağacı

Halatta ise bir "Genç"

Ayaklarına bağlı bir "Koç"

Hoyrat bir melodi, kayıplara karışırken duyuluyor

Naçizane bir darbe! Ola ki kırık camların peşine düşeydim

Belki yumruklarım körelip, öfkem durulana kadar 

Siftah, fiske, mosmor, kana bulanık, kırık ve çatlak raporlarıyla

Kendi gölgemle yüzleşirken, kendi ışığımla kör olurdum

Kendime açtığım cinayete kurban

Kendime karşı bu savaşa asker olmazdım

Yine de kazanamadım, hırpalandım, yenik düştüm

Kanıma karışanlar galip geldi

Suratıma baka baka alay edenler zaferi kutladı

Kapılardan ziller, bahçemden çiçekler söküldü, koparıldı

Ve de ben yıllardan beri

Sırıtmadan, uyumadan, göz kırpmaktan aşikar, nazır biçimde

Ölülerin diyarından çıkıp gelme

Yorulmadan yaşıyorum

GENÇ KOÇ

"Bu zehir yıllar önce kanıma karıştı, beni hayattan kopardı,

şüpheden mütevellit korku, nefes alamıyorum."

Benim için güneş yok, ne gece, ne de sabah

Günah kokan binaların çatlak ve kirli kaldırımına şöyle uzanıp

Bir başka şiir defteri küllerinde gazeteye sarılı kırmızı şarap var

Benim için kırlara çıkan sevgililer bana mevsimler göndermedi

Bu sebepten hürriyetin süt beyaz kollarına hasretim

"Benim özgürlüğüm, benim çılgınlığım, topluma tehdidim,

tutkum ve şehvetim, gecem ve gündüzüm, sesim soluğum."

Tablolar asıldı, prangalar takıldı ve de sen baştan çıkarıcı maskeni takıyorsun.

Evime davetsizce giren misafirler, duruşma salonunda bana gülümsüyor. 

Dudaklarım paramparça, kulaklarım çın, gözlerim seni arıyor.

Neredesin?"

DRAM VE KOMEDİ

Vahşice tasarlanmış ölüm döşeği

Eziyet çektirmenin getirisi, kanlı taslar çatlıyor

Cinayetin milli marşı olmuş bu melodi

Gözlerinle oku, kulaklarınla dinle

Ses seda çıkarmaksızın, tam tepende bir sima

Şakağında aynı hışırtı, aynı tabanca, aynı gülümseme

Parmak izleri hiç bu kadar kalıcı olmamıştı

"Öfkeden muaf, psikoz ziyadesiyle kaybolmuş bir çılgın.

Delirmiş bir cengavere silah ver, cinnete şahit olacaksın"

Yarattığınız bu korkunç sistem

Bir sosyopatın kibrit çakışıyla son bulacak

İşte o zaman Nil Nehri'nde kan banyosu yapılınca 

Papa Gelasius'ın ruhu şad olacaktır

TUTKUSAL

Fazla münakaşaya girmeden, kısa ve öz

"Gözlerin, kör insanları ressam yapar

Sesin, dilsizleri konuşturur, 

Kokun, en kuytu ormanlardan çıkma

dudakların kadar sıcak bir baharı hatırlatır."

Terminalde yaktığım sigara hiç bu kadar lezzetli olmamıştı

Şayet seni düşünmek, seninle olan o kısacık zamanların 

Bana peşkeş edercesine getirdiği bir gül şarabı kadar özel

"Tanrı dünyayı yarattığında insan

şaheserin onlara tanrıdan sunulduğuna inanıyordu

ben ise çoktan sana doğru adım adım, uzak uzak yürüyordum"

Çünkü benim şaheserim tanrının bana sunduğu bir topraktan ibaret değil

Nefesi, nikotini, şaibesiz tutkuyu dudaklarından ciğerlerime doldurduğum

Kutsal bir zanaat, ince işleme dudaklarından ibaretti aslen

"Sensin tanrının yarattığı ve bana ait ettiği,

her sabah gözlerimde kanlanan, ses soluk etmeden yanaştığım,

körlerin ayna sattığı diyarlardan, dilsizlerin şarkı söylediği

en kuytu ormanların içinden bulduğum, şiirlerime işlediğim şaheser."

BULANIK CİNNET MANZARALARI

Piyano sesine uyan, bıçaklar keskinleşiyor

Doğan güneş sabahı katletti, kara fon kükrüyor

Dudaklarımdan ısırıp beni bu içine çektiğin gölgeler

Hiç bu kadar ürkütücü ve can alıcı bir hal almadı

Bacaklarım hantal, gözlerim yorgun, katran kokuyor

Kalk gel, bedenimi ruhumdan ayırırcasına hasret

Kırk beş yıl hatır nikotin tüketircesine harmanım

Çakırkeyf günler geçiyor, Kasım ayı geldi gelecek

Sur üflensin, jileti çevir, parmak uçlarında yürü

Sakın ola beni yalnız bırakma, tren saymaktan acizim

Belki sesim soluğum çıkmaz, o gün orada olduğum anlaşılmaz

Şayet orada olsaydım, oracıkta dimdik dursaydım

O kavat gıdım gıdım gebermişti, ruhu semaya mütevellit

Bedeni köpeklere servis edilircesine peşkeş sunusu 

Şad edilmek üzere bin bir farklı toprak altında

Hallelujah!

PORNOGRAFİK EDEBİYAT

Zambak kadar ince işlediğim dudakların

Canını yakmak, sana eziyet etmek için harlanmış sapkınlığım

Derisine semboller kazıdığım, korkudan delirmiş, benim tatlı çılgınlığım 

Kırmızı güller bana durmak bilmeyen, kesik üzerine pamuk bastığın

Kan kokusunu aldıkça vahşete himaye ettiğim günleri hatırlatıyor

Omuzlarından elmayı ısıran Adem gibi

Kutsal kitap tutarcasına okşadığım o saçların

Boynundaki zincirler, bacaklarını örten ne varsa

Nece büyük bir tutkuyu andırıyor

Oysa ilk tanışık günlere dönelim

Bacakların usta eliyle dokunmamış bir ezgi

Kolların işlenmemiş birer sarkaç gibiydi henüz

Ah güzelim, yegane parçam, siperlere gömülü definem

Tutku ve acıların Meryem anası

"O yataktan kalkarsan

seni kendi kanınla

kendi etinle beslerim"

KİMSESİZLER MEZARLIĞI

Caddeler boyu elinde ayna, dilinde jilet

Unutulan nasıl bırakıldığını hatırladı

Bir hiç uğruna, yetmiş altı kibrit kutusu

Tenha ve loş bakışların ateşine kapıldı

O kadar derin, o kadar sağlam bir darbedir

Sabahın gelmek bilmediği, kavgaların doğduğu

Daracık sokaklarda ölüme sürüklenen

Suça meyilli, kollarında kesiklerin izleriyle büyümüş

Kentin kuyuya itilmiş çocukları, sizler sahipsiz

Sizler kayboldunuz, bir gün bulunacaksınız

Kimsesizler mezarlığına defnedilip

Ruhunuz kut ve şad edilecektir

Yüzünüz gülsün

647 GÜN

Kayaşehir kaldırımlarına adım adım

Dört yol ağzında, şiirlerimi küfredercesine

Susmadan, bağıra çağıra okuyorum

"Bu tarifsiz rüyalar, bu tarifsiz özlem

düştüğün beton çatlamış, saçlarını kazıtmışsın

bir bebek gibi ölünü kucaklıyorum, ürküyorum belki

her zaman olduğu gibi, oradayım, yanı başında

ve sen yine beni görmüyorsun"

Ruhun şad oldu, aylar ve yıllar boyu

Mezarına bıraktığım güller kuruyor

Toprağını güneş kavuruyor

647 gün travma, 15 bin saat işkence gibi

Sensiz, kayıp, gaip, muamma bir hal

Saçlarımı kazıtıp, şarabı gazeteye sarıp

Gözlerim kısık, İstiklal'e doğru yürüsem

Galata kulesine çıkıp yaygara koparsam 

Ve de sana sardığım bin bir farklı sigarayı 

Sensiz, oracıkta, tek başıma içsem

Gücenir misin?

Ve ben seni, yeniden, aynı sokakta

Yapayalnız bulmak istiyorum

Belki hakir zaman bana bir şans tanır

Seninle bu diyarlardan göçeriz

Hiç olmazsa bileklerime yeni sayılar kazırım

Oldum olası Başakşehir'de

Üçüncü sayfa haberleri

Tarih 29 Kasım 2019

Ve sen kenar köşede belirdin

Nece güzel fotoğraflarından biri

Bir bilet, yüzümde yılların izleri

İstanbul'u terk ediyorum

Huzur içinde yat sevgili

KEHRİBAR VE KÜL

Benim pelerinim, senin kanatların

Öylesine bir, öylesine bağlı ve birlikteler 

Dudaklarım yanıp tutuşuyor, senin adına

Yolun uzun, sırtımız aynı ağaca yaslı, gözlerimiz mıhlı

Susmak bilmem, senin yanında sarhoş 

Meyhanelerden çıkıp gelmiş ve de o kadar mayhoş gibi

Saçmalıyorum, sen benim çılgınlığım oldun

Yaz geceleri, yaz aşkından zatiye, güneşten aşikar

Yaz yağmurları kadar gür, gidilmeyen sahiller kadar sıcaksın

"Benim yegane tutkum, arzum ve karanlık gecem

senin adına içtiğim sigaralar, sensiz tekerrüre şahittir"

Şayet bir gün bu gece son bulur

Sabaha farklı caddelerden, farklı gecelere

Seni hatırlatan şarkılarla, seni hatırlatan yüzlerle

Türkülerle, düşlerle uyanırım

Ne senin kehribar keski kokunu

Ne de senin yanımda olduğum kadar huzur duyarım

Şükürler ola, lanet etmeyesin, pişman olmayasın

Ben hep senin kalbine gömülü, sol yanından bir parçayım

Benim güzel, sıcak, şaibesiz güneşim ve karanlık gecem

Ben seninle son buluştuğum parkta, senden uzaklarda

Senin yanındayım

ISIRILIŞ ÖYKÜSÜ

Ormanların en kuytusu, ulusların dışında

Devasa bir yaratık tarafından ısırılış öyküsü

Kabuslara zatiye, paragraflar aşikar

Uyuyamıyorum

Bedenimde kesiklerin sancısı, dudaklarım paramparça

Vücudumdaki izleri takip ediyorum, kutlu yola sevk edilmek üzere

Günüm angarya, günüm çöp oluyor, güneş doğmuyor

Çaba çırpı uzanıyorum, saçlarım ıpıslak, evde bağıran çocuklar

Uyuyamıyorum

GİZLİ ÖĞRETİ

Çanlar kim için çalıyor dersiniz?

Seni kutlu yola sevk edecek O'nun için

Alaca karanlık yanılsamalar ile aydınlığa kavuşunca

Meftum suratın sana ihanet edecek, şevksiz yatakta çırpınırken

Uyku seni beter edecektir

Bedenin bir zindan, ruhun özgürlük için yalvarıyor

Cildin dökülüyor, derini kaşımayı bırak, beni dinle

Gerçeklik tarafından bağırsakların deşildiğinde

Güneş ufuktan çekilecek, kan tüten ay doğacak

O zaman beni anlaman için sana şans vereceğim

Çünkü gerçeklik

Gördüğün değil, görülmesi gerekendir

KAMBUR

Bazı şarkılar vardır, tek sefere yegane

Bin bir derdin devası olur, içtiğin sigaranın dumanına kapılır

Benzersiz bir sahile gidersin, Kalyon yanı başında

Denizin o saf tuz kokusuyla, güneş altında, gözlerin kapalı

Ses seda etmeden, dalavere olmadan, mutluluğu tadarsın

O huzur, o günlere hasretim

Şaibesiz, gaip bir hal, kayıp bir yol

Durmadan yürür gidersin, nereye gittiğini bilmeden

Saatin yok, ateşin yok, elinde bir pusula

Kuzey yolunda dimdik, sallana sallana, yarım kalan şarap

Biraz duman, biraz kül, uykusuzca adımlarsın

O tutkuya, o zamanlara hasretim

Geleceğe mahkum, geçmişe hasretim

İŞKENCE SEANSLARI

Türlü sapkınlıklar, katil güdüleri

İltihap akan suratıma bak, iğrene iğrene

Beni ölümden meymenet beklercesine sorgula

Kabuslardan kaçabilir misin? Yalvar yakar uyanır

Kan ter atarcasına yalpalarsın, öyle büyük bir hissiyattır bu

Ölüm korkusu çeken bir mahlukatı şehvetle izliyorum

Kan kokusu ile kaplanmış bir sokakta, dayanılmaz bir mutluluk

Soluk çıkmaz bir geceyi delip deşen çığlıklarla uyuyorum

Zira hepsi kafamın içinde bana eşlik ediyor, ilahiler sunuyor

Kendi cehennemim, kendi kanımın zehrinde boğuluyorum

UYUTMAZ

Satırlarda kavuşacağız, şarkılarda

Yıldız evi gök kubbeye bakarken 

Ya da farklı sofralarda yemekler yiyeceğiz

Dans ederken bakacaksın gözlerimin içine

Sıcak, şehvetli, ay beyaz ellerim tutacak belinden

Tenimin soğukluğu, sıcaklığa kavuşacak, çılgınlık misali

Aylar, yıllar, asırlar geçecek

Ve ben hatırlayacağım

Hatırladıkça uykum kaçacak

Ne de olsa güzel hatıralar adamı uyutmaz

Hatırladıkça yaşatır, yaşandıkça unutulmaz

TEKMİL BELALAR

15 Mayıs 2008 yazından bir kenar mahalle

Tek tük bacası tüten bir ev vardı

Söndürdünüz

Nefretim, kabusum oldunuz

Sedef saplı bıçağı belinize takıp

Şeytana karıştınız, kanıma girdiniz

Dudaklara jilet takıp

Şah damarımdan öptünüz

Sessizliğin tekmil tabiri

"Benim yegane kardeşlerim, kalpazan dostlarım

sizlere bin kere lanet olsun, beni leş yercesine çiğnediniz

ben ise her gün benzer sokak lambaları altında ellerimi açıp

dualar ediyorum, şükürler ediyorum, kurtuluşumu kendime armağan

sizlere tüküre tüküre bela ediyorum, bu kalem sizin yüzünüzden yazıyor"

ÖZGÜRLÜK ARZUSU

Pelerini harlayıp yedi dümen tarlalarında koşuşturuyordu

Yalın ayak, uyku uyumadan, günler boyu yürüyordu

Omuzlarında kor ateş turuncusu, gözlerinde özgürlük arzusu

Kimseye haber etmeden, nereye gidiyordu?

Kalbi yontuldu, dudaklarında özlem var

Bitmek bilmeyen ilahiler, saç beyazlatan türküler

Ellerinden kayıp giden yılların hatırası

Belinde sedef sap, yadigar çakı, yüzünde yılların izleri 

Rüzgar gibi bir çocuk bu civarda

Anasının karnından sezaryenle doğdu

Özgürlüğü ve cesareti bulma umuduyla

Sağı solu darmaduman edercesine

Vefalı toprakların bambaşka insanlarına saatin akıbeti sordu

Nefes nefese, terli suratına çarptığım suların acelesiyle

Kimse sormadı ona

"Bu oğlan nereye gidiyordu?"

WEST CORNER BEACH CLUB

Bulutlar gürlüyor, yağmur yağmaz oldu

Kara fon susmadı, sevenler öldü, bir daha kavuşamadan

Gözlerin o kadar kehribar, o kadar naçizane

Jilet dilimde, nikotin elimde, kavruluyorum

Dakika durmadan, kendime soruyorum

Nereden geldim o yazlığa? 

Asırlar boyu tanışık iki insan sıcaklığı

Karanlığı temsilen hazırlanmış bir yaratık

Bitmek bilmeyen gece sohbetleri, takribi şehvet

Sulu öpüşlerin son bulduğu o yalancı dudakların

Tuzlu tenlerin birleştiği o an, korkusuzca gülümserdi

Yuva yapan kuşlar gibi naif dokunurdun saçlarıma

Ve sabah olurdu, ihtiraslar gizli tutulur, kusurlar kapatılırdı

Sen yine tavaf eder, takardın baştan çıkarıcı maskeni

Gece olurdu, ben hiç orada olmamış gibi kalkar giderdim

Çünkü benim için o deniz manzarası kuruyup giderdi

Ateş yanardı ve de sönerdi, gün ağarır ve açardı tekrardan

Ama ertesi gün orada seni görmek, seninle olan her an

Kokunu süzdüğüm her kum tanesinden değerli

Ve o kadar özel, o kadar tutkulu, o kadar güzeldi

SOSYAL SAPKINLIK

"Ölümle kavga edercesine çırpınıyordun

Pürüzsüz beyaz tenine yakışırcasına açtığım bu kesikler

Sana benden peşkeş sunusu olacaktır 

Benim doyumsuz midem senin kadar güzel bir mahlukat için

Haylice gürlüyor, bulutlar ve karanlık bizi gizleyecek"

"Benden sana kalan tüm izler, asla unutulmayacak

Jilet ağzımda dönüyor, mumun sıcaklığını hisset

Benim bu sapkınlığım! Benim bu doyumsuz midem!

Kanın saf, etin ziyafet, seni asla öldürmeyeceğim"

EVHAM VE ALEVLENME

Evhamla ilk tanışmam, vücudum cayır cayır yanıyor

Kirli binaların betonu, gece gibi üzerime çöktü

Çimenlerin en yeşili, gök kubbeden biraz karartı

Ciğerlere şenlik nikotini dudağımda asılı

Kime yakarsam aynı devayı pişirip önüme koymuş

"Gözlerini kapat, mışıl mışıl uyu"

Alevlenme dönemi orada başladı, ruhumu çekip alın

Kendime bin bir soru, susmak bilmeyen fısıltı

Çenem kıtır kıtır, dişlerim tek tek dökülürcesine

Gıdım gıdım geberiyorum

Keşke yatağımda huzurlu ölüm kadar sessiz

İçtiğim ilaçlardan sonra çektiğim derin bir uykuda olsam

Oysa ben ne aynalar kırdım, ne ampuller patlattım

Bir kerecik şu ip boğazımda sallanmadan uyuyamadım

Kendimi sevmeyi öğrensem, her günüm güllük gülistanlık olsa

Ben planlar yaparken tanrı tepemden bakıp bana gülmese

Rabia ve benim gibiler ölmese, elzem nefesini dudaklarımdan

Elime kadar üfleyip de insanların parmak parmak işaretlediği

O mimlenmiş hastaların yüzüne sürsem, yaşanır mı bu dünya?

Bu gecenin bereketi burada, zihnimdeki bulantı mideme vurdu

Ama ben bu günleri bir terminal brandasından atlarcasına

Geride bırakıp, ruhumu şeytandan çalıp meleklere sunacağım 

BİR ÇİFT GÖZ

Gecenin körü, lambalar beni seyre dalmış

Sabaha kadar yürümeye yeminler etmiş gibi

Uzaklara doğru, adım adım

Şehrin kem kadınları dimdik ayakta

Sokağın hayvanlarına selam duruyorum

Şayet, onların misafiri olmuşum

Gözlerim uyku diye ağlıyordu

Ta ki, o simayı görene kadar

"Kim ulan bu? Neden suratıma dikti gözlerini?"

Gerçek olduğunu biliyordum, oradaydın

Parkı tavaf edercesine yürüdüm, koşmaya başladın

"Benden bu denli kaçan bu mahlukat kim?

Gözümün önünden neden gitmiyor?"

Tam o sıra sokaktan bir araba geçip gitti

İçinde ciğer deşen şarkıları kusuyordu resmen

Pek tenezzül etmeden, yola devam

Şehrin kem kadınlarıyla bol bol küfürleşip

Sokağın hayvanlarına veda ettim

Misafir olduğum bu sokaktan

O aciz hayvanların bedduasını almışım gibi

Yol boyunca kaçtım, koşa koşa

Arkama bakmaya yüzüm yoktu

Çünkü misafirliğin kısası makbuldür 

ANTLAŞMA

Gecenin bir yarısı, melekler susmak bilmedi

Paranoyak illüzyonlar kafamın içinde

Kan çanağı gözlerim yırtılırcasına

Her yerdeler, iblisi kafamdan atamıyorum

Damarlarım çekiliyor, kanıma karışıyor

Nece ölümcül bir günah işlemişim ben?

Aynı terane tekerrür ediyor, sabahın sabahı

Gecenin bir başka yarısı

Kafamın içi kan ağlıyor

Korku, şüphe ve azap zihnimi parçalarken

Karanlıkta çığlık atıyorum, kasvetli zihnim bulanmış

Kirli ve çirkin aynamın karşısında bir mum ışığı

Yeminler ediyorum, küfürler arkasında birikiyor

"Günahlarımı affetmen için sana bir şans veriyorum

Yoksa geçmişimi unutmam, geçmişimi öldürürüm

Zavallı insanların kan ve acısıyla beslenirim

Kolum, bacağım kesilse bile sürüne sürüne nefret kusarım

Ruhaniyetten uzak dur, beni bir defa kandırdın, bu benim hatamdı

Bir daha kandırır isen bu senin hatan olur"

LA MAGIA NEGRA DE LOS ADARADORES DE LA MUERTE

LISEOE, TEYANIC, MARAMINSTERIA

UYKUSUZ SATIRLAR

Evlere taziye sunusu, şafağın keskin kokusu

Ölümlü yazarların ölümsüz yazılarına şahit oldum

Karanlık uykumda bir keman ile refakat ediyor

Benim eksik kalır kusurlu yanım, neredeyim tanrım?

Elinde gazete ile koşuşturan çocuklar öldü

Çay bahçelerindeki ağaçlar çürüyor

Esnaflar o tozlu kepenkleri indirdiğinden beri

Güneş bu caddelere doğmuyor

Tuz deniz şifayı suyundan kesti, nehirler kurudu

Aciz insan, yine de doymuyor

Uyumak üzere, sigaradan bir nefes

Kımızdan bir yudum, gözlerim kapalı

Olmuyor tanrım, kanım çekildikçe

Uyku bu gece, kuşaklar boyu oruç gibi

Nedensizce, bir türlü tutmuyor 

KAYIP MELODİ

Kaburgalarım mıhlı, gözlerim kan ağlıyor

Dudaklarım paramparça, sesim çıkmıyor

Kara fon kafamın içinde, çakıl karşımda

Özgürlüğün anahtarı şakağı delmeden önce

Kayıp melodiler çalıverdi, kulaklarım yırtılana dek

"Gerçek olup olmadığımı soruyorum kendime

Önce ellerime ardından aynaya bakarak"

İnsaniyet adına, vahşet arzum

Son bulacak mı?

Kızıl saçlarımdan sarkaç gibi uzayan ruhum

Ölüler diyarına varınca

Kuşaklar boyu hasreti tadacak mı?

Öylesine takılı kaldım, sessizlik beni delirtti

Drama köprüsünden, Ahmetsaray ırmaklarına

Tüm dünyayı gezdim de

Nasıl cevap bulamadım?

YILLARIN İZLERİ

Sahi yıllar oldu, ben hala uyumadım

İhanet peydahlayan bu denli bir hayat

Günlerin getirisi, gecenin sunusu

Sabahın köründe bir paket sigarayla doyurmak karnı

Taşra pavyonunda bir hovarda gibi şişeleri deviriyor

Her yürüdüğüm sokakta isimler sayıklıyorum

"Ben senin kardeşinim, ben senin biricik aşkınım

bitir benim cezamı, azap son bulsun"

Gözlerim alevlenmiş, ilaçlar midemi kanatıyor

Onca gaflet gecesinde, bin bir travma yaratan yaratıklar

Sanki yıllar sonra onları azat etmişim gibi yanıma ilişiyor

Ve de unutamadığım fotoğrafların rüyasını yaşıyorum

Harap edilmiş, infilak sonrası sürüne sürüne savaşan

Dost ve düşman kavgaları gibi, tıpkı o kıymet bilmez

Uçurumlardan atlayıp hayata gözlerini çoktan yummuş yadeller gibi

O kadar çaresiz kaldım, o kadar ayaz tattım, o kadar kaçtım

"Herkes ikinci bir şanstan bahseder fakat kimse

kötülüğe açılan kapıdan ilk defa nasıl girmiş hatırlamak istemez

hiçbir şey bitmez, her şey değişir"

HOYRAT

Hasret arzusuna taparcasına sevdim

Soğuktan sıcağa, kalemden deftere kadar

Ben kutup sürmeli gözlerini çok sevdim

Evimden gittiğin gün, kokun bana eşlik ederdi

Ağlarken, uyumadan hemen önce, seninle hayaller kurarken

Aylar geçti, yıllar geçecek, anılar yaşayacak

Aşkımızdan geriye kalan tek şey sessizlik

"Zaman çok hızlı

Ellerimden kayıp gidersin diye korkuyorum

İyi geceler"

GERÇEK VE KİRLİ

Gerçeklik anlamını yitirdi, suratlar kapanıyor

Beni anlaman için, benim gibi olman gerek

Çünkü karanlık bir yuvada uyuyorum

Geceleri güneş doğuyor

Kavgalar canlanıyor, anılar, o anlamsız fotoğraflar, bu yüzler neyin nesi?

O vakit en güzel rüya görüldü, aynanın karşısında ben, aynı soru

Kimim ben? Nefret kusan bir yaratık mı?

Ölüm arzusuyla hayatın kıymetini yitiren insanlardan mıyım yoksa?

Nereden ve neden geldim?

Yoksa yazdıklarım bile kifayetsiz mi kalıyor?

Paranoya bu denli kanıma işlemiş

Yavaş yavaş damarlarıma çekiliyor

Beni incelemiş, benim gerçek suratımı okumuş biri

Yanıma ilişmiş, bin bir numarayla bana, beni anlatıyor

Yeminler olsun, onu devirmekten başka çarem yoktu

Gerçekleri, bilinmeyen bir ağızdan suratıma tüküren

Bu denli bir canlı, bir tehdittir, bir saldırıdır!

Ben ne yaptım? Onu tanıdım, benden farklı değildi

Ya da billur yalanlar, o sosyopat suratını gizliyordu

Zaman yavaş yavaş geçiyor, gece çöktü çökecek

Aslında biz aynı insanlarız, tıpa tıp, ne ben, ne o

Hedeflerimizi saklayıverdik

Ben onun ağzından laf kapmayı bekleyen bir çakal gibiydim

O ise tek kelam ile benim gerçekliğime ortak oldu

Kaos...

CİĞERLERİ DEŞEN NEFES

Bazen gözlerin kapalıyken daha fazla şey görürsün. Bu en çok korktuğun, evham geçirdiğin geceler, o uykuya dalmak için çırpındığın an oluverir. Ancak bir şeyleri kaybedince, her şeyin kıymetini anlarız, peki ya ciğerlerine dolan bu nefes? 

Ölümü bilmek her şeyi değiştirir, sana ne zaman öleceğini söylesem, bütün dünyan paramparça olurdu. İnsan hayatın kıymetini bilmiyor. İnsan uykuda, ölüm yakın, kıymetsiz ve değersiz. Bir gün biri sana ölmekte olduğunu söyleyecek. Ne hissedeceğini düşündün mü? O ağırlığı düşün, oturduğun yerden kalkmaya çalışacaksın, tabi kalkabilirsen. Zaman senin için tik tak işleyecek, her şeye farklı bakacaksın. Her şey farklı kokuyor, her şeyin lezzeti bir başka gelecek. Bir bardak su ve ufak bir parkta yürüyüşün tadını farklı alacaksın. İnsanların çoğu saatin kendileri için ne zaman duracağını bilme lüksüne sahip değiller. Ve çelişki de buradadır. Bunlar kendi hayatlarının değerinin farkında olamazlar. Suyu içmeye devam ederler, ama o bir bardak suyun ne kadar lezzetli olduğuna dikkat bile etmezler. Çünkü ölümün bilinmesi, her şeyi değiştirir.

ÜST İNSAN AHİZESİ

Sabahın gürültüsü, gecenin ferasetine denk düştü

Ölüm kavgası burada başladı, şeytanımla tanıştım

Yağmur kadar ıslak, güneş kadar sıcağım 

Telefon ahizesinden sızan kan üzerimi haylice kirletiyor

Dakika durmak yok, umarsızca yazacağım

Dişlerimi gösterdim, ruhumu ateşe verdim

Cılız, küçük, özel ve tarifsiz bir yaratık masamda

Kollarımı kaldırdım, gülümsedim ve afalladım

Ona kudretimi ilan ettim

"Yürüdüğüm nehir yolunda, bilgelik adına

Ben kutsal aşk kudretinden dirileceğim

O zaman gerçek çılgınlık olarak yaşayacağım!"

"Ben tapınım sundum! Ben hayattayım!

Ben üstinsan kadar delirmiş bir felaketim

Geri dönme şansı yok, hala oradayım!"

Sessiz sedasız, baş başa veya ayrı gayrı olacağız

Her zamanki gibi tek bir kelam etmeden susacaksın

Uzak ve yakın, başka topraklara göçsek bile

Benden uzaklaştıkça kurtulacaksın

  

ÖLÜMSÜZ

Şikayetim sana değil

Cayır cayır kavuran bu güneşin altında

Senin toprağına sarılmaktan ibaret

"Toprak sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar?"

Ola ki, ölümün bana sunduğu terane son bulsaydı 

Tekrar gelir miydin?

Bir daha sever miydin bakır saçlarımı?

Taziye evi, Kasım ayı, yıl 2019

Gittiğin günden beri İstiklal ısınmıyor

Ne insanlar, ne de sarhoş palavraları 

Dar sokaklarda bile senin siluetin, susmuyor

İşte öyle bir kış, öyle bir ayaz, öyle bir mevta

Ben o sarhoşlardan biriyim, dudaklarım uçukladı

Şehri terk etsem bile aynı palavra

"Sen öldün, ben ağladım"

Tatlı kadavra

CANLANMAK ÜZERE

Geceye karşı uyanıp, rüyaların tahrif edilmesi gibi

Ölümden beter, üst insan çılgınlığı, sabaha doğru bir vaveyla

Dilinde jilet, elinde vesikalık, kesik dudak, korkunun tekerrür edişi

Bu kara fon, işte o, bu iblisin çağ öncesi sonatı

Nasıl geçti üç sene? Neden uykusuz sabahlara yelkenim

Neden bu kara fon kulaklarımı yırtıyor? Nedendir bu evham?

Sabah olur, gözler yine açılır, ağlamaktan gözlerin kısılır

Tüylerin dikenlenir, klasik müzik, kara fonu bastırır

Bir sigara yakar, küllenir, jilet ile damağını deşip

Ağzını tatlandırır ve ateşe verdiğin vesikalığın dumanıyla yıkanıp

Şöyle bir bakarsın kendine aynada

"Hayat yaşamaya değer, hayallerin var, yaşıyorsun, bu tutku

Bu hissiyat, bu nikotin, bu acı seni, ölmüş ve öleceklerine karşı

Yenilenmiş, tam takır ve başyapıt olarak nitelendirecektir"

Sonsuz yaşamı istiyorsan, yaşam ekmeğinden bir parça al

Kan şarabı kımıza doldur ve kirli yüreğine yeni isimler gömmek üzere 

Her gece aynı serüveni yaşamak için nefes almaya devam et

Çünkü sen BİRİNCİLOĞUL, sen yaşadığın sürece kıymetlisin

Öldükten sonra özleneceksin fakat senden geriye kalan tek şey şiirlerin olacak

 

SEN ÖLMEZSİN

Benim saf yüreğim

Yüreği İstanbul'dan ufak

Dudakları bal, gözleri şafak sevgilim

Unuturum, yıllar geçer

Unuturum

Senden sonra üç kış daha çürüttüm

Bin bir kış daha geçecek

Zeytinburnu, Balıklı Rum'a gideceğim

Seni çıkaramadığım Galata'ya çıkacağım

Belki el ele tutuşanlara bakar iç çekerim

Yine de unuturum

Sen benim için sadece kara fon değilsin

Sen benim kalbimde yatarsın

"Kemiklerin çürür, sen ölmezsin"

İçimde yaşarsın

Ben İstanbul'dan biraz uzaklardayım

Azıcık uzak, çok değil

Burada senden başka bedenlere dokundum

Şaibe sunduğun gecelere ortak ettim

Sensiz, senden uzak, pencereden süzülürcesine

Saçlarımı kazıyıp, taş betona düşüverdim

Sen cennettesin

Cennet, güzel yer

Benden uzaksın, sevdiğin meyvelerden ye

Ben ise senden uzak, seni yaşıyorum

Senin için kırlara çıkacağım sevgili

O çok sevdiğin sümbüllerden toplayacağım

Bir gün toprağından yaslı çiçekler filizlenecek

Tam başında seni bekliyor olacağım

AVRUPA YAKASI

Sık sık hayal ederim

O mavi gök

Kızıl, bozkır geceleri

Sabaha doğru 

Binaların arkasından beliren güneş

İstanbul, saf bir kız yüreği

İstanbul, kapkara gözlü bir çocuk

Hepsi seni hatırlatıyor İstanbul

Ben senin öpücüklerine susadım

Senin kadife tenine dokunmayı 

Gençliğimi okurcasına peşinde koşturmayı 

Seni sen yapan ne varsa, seni hatırlatan

Ben seni özledim İstanbul

SUSMAK BİLMEZ

Yıldızların parladığı en cirit gece
Contaları yakıp sabırla beklediğimiz bir başka akşam
Şafağı hazır eder gibi, kımız dolmuş, saf etin ateşi
Uzaklardan bir göçmen daha masamıza oturuverdi
Dobur Vecher! (İyi Geceler!)

Merasim sonrası, sabaha doğru kan çanağı, uykusuz herif
Tam tepemde, gençliğini çalan caddeleri koşturmuş
Elinde bir mum, kaybolan günlerini arıyor
Fotoğraf elinde, jilet dilimde durmak bilmedi

Aynı garip konuştu, bu sefer susmak bilmedi
Hadise üzerine hadise, garibim, bol küfürlü cılız adam
Yürek deşen bir söz bıraktı o masaya
Los olvidados sabra galy paidos (Unutulan nasıl bırakıldığını hatırlasın)

O günden beri, ne ben o sözü unutabildim
Ne de o söz yakamı bıraktı
Kalktığım günden beri, ben o masadaydım
O adam ise peşimde

LAHZA

Rönesans tablolarına konu, aşka zatiye

Sabahın keskin kokusu, hayallerin dokusu

"Kollarımdasın, kokun çarşafa sinsin

Hırkanı bana armağan et, gözlerini kapat

Bu tarifsiz rüyaları görmekten sıkıldım"

Senin öpücüklerin bir kabare

Gülüşün güneşi anımsatır

Benim dingin aşkım

Benim aşk serenatım

Benim engin lahzam 

Nece bir ayrılık, nece bir kayboluş

Birer kumru olarak geçirdiğimiz günlerin

İki yabancı kuzgun kavgasına dönüşümü

Sana bıraktığım bu satırlar ki

İki yabancının ıslığı

Ölülerin ilahisi, kara fon 

Ve de asla kavuşamayanların türküsünü hatırlatır

27 KASIM 2019

İnsanı delirten yalnızlık

İnsanı öldüren insandır

Karanlıkta bir yaygara

Bir başka akşam 

On birinci kattan boşluğa 

Haberlere konu

Evlere taziye

2019 kışında

Kasım ayının sonunda

Sen ölmezsin

İçimde bir yerlerde

Kemiklerin çürür

Ama sen ölmezsin