Kireçli bir hava düşünmemi sağlıyor
Kalbim anı dolu, yıllanıyor
Bitmek bilmeyen bu korku esareti altındayız
Bahar sonrası zamanlar o denli ürkünç soğuk
Veba bizi evlerimize tıkamış, köklerimizi arıyoruz
Bir türlü geçmeyen sancılar, kirli mideme inen duman
"Beni neden bu hakir zamanda yalnız bıraktın?
Gittiğin diyarlarda güneş şafaklar eşliğiyle doğuyor mu?"
O günü hatırla, bir bankta soğuk geçirmeyen kollarımdasın
Gözlerimiz birbirine sözlenir gibi bakıp yeminler ediyordu
"Sana ihtiyacım var, senin olacağım, her zaman burada, dudakların ve ben"
Benim şüphe dolu gecem, ne kadar da yalnızım
