Kehribar keskin kokunu duyup
Şöyle bir gök kubbeye kafamı kaldırdım
Sesinden uzak, ağlamaktan beter
Peki rüyalarım kanasın, ruhum ne der?
Divan eder gülüşlerin
Tersine döner hecelerim
Kara geceyi aydınlatan güzelliğin
Aşkta suçlu ben miyim?
Ve zaman tükeniyor sevgili, son defa
Denk düştüğümüz hakir bir sokakta
Ölümüne özlemiş gibi sarıl bana
Sözüm bitmeden konuş, ıslak dudaklarınla
Aşkın hukuku serttir
Ne adalet, ne irfan
Kalbim zikreder her anı
Sevgilim, söz verdiğin saatte
Sensiz, o kuytu köşe, yalnızlık ve ben
