Her kapı çaldığında, karın ağrısıyla
Göz ferim bulanık kapıya korka korka gitmekten boğuldum
Daraldıkça daraldım, iğnelerle kazdığım kuyulara bakamam diye
Her gecenin sonunda doğan güneşe bakarak ağlamaktan yoruldum
Terminallerde soğuk belden vurunca anlamıştım
Artık mutlu günler mutsuz ailelerden çıkacak
Yirmi yıl aynı bedende farklı bir ruh tatmak
Öyle bir an, ben hata yapmasam sanki dönmeyecek dünya
Daha beter ettim, kahroldum, gündüzüm nasıldır?
Önce kalk küfürlü bir sabaha tüküre tüküre
Temiz bir sofra kur, naftalinli lavaboya koş
Aynanın karşısında kar soğuk suratına donuk bakışlar at
Dakikalar sayarken, bir vapur geçiverir
Kör karanlıkta yüzen bir vahşinin kökünü kaybettiğine şahit olursun
Bu kaftan karası gençliğimin bir o kadar kara yarası
Paramparça kehanete lanet olsun!
Şükürler yalan, bu bir kör karanlık!
