Kara fon çalıyor, on altıncı yüzyıl
Yatağında uzanan bir vahşinin gözleri bunlar
Körpe kadın kanına bulaşan, çocuk katili bir adamın kanı
Ölüm dokusu seni kollarına almış, oracıkta yat!
Kanına girdiğin onlarca kadınlardan bir tanesi yanı başında
Elinde bir kılıç, yatağın başında, cesaret kokan bir başka kadın
O kötü günlerin ardından huzur dolu çektiğin uykuya lanet olsun!
Ressamlar bu tarihi çizene dek kanın akacaktır
Külyutmaz bir gece, muazzam bir dolunay odana yansıyor
Adalet er yada geç gelecektir, şakağından o kanı ben süzeceğim
Kim olduğunu unut, hatırlamak yok, burası ölüler diyarına dönecek
Kabil'in kardeşine kıydığı o koca taş keskiye döndü! SENİN İÇİN!
"Kışkırtıcı kıyafetler giy, bir kez güneş doğacak
Kılıcını parlat, öyle parlat ki geceye kalmasın karanlık!
Uykusuna dalmadan önce, gözlerini kapattığı an karanlık çökecek
İşte o zaman, temiz ellerinden süzülen bu kutsal keski şakağı yırtıversin
Çünkü ben ağlamaktan, acı çekmekten usandım"
