Karanlık gece
seninle yürüdüğümüz bozkırlar
mermi ıslıkları ile çevrilmiş
Rüzgar uğuldatıyor telleri
yıldızlar kayıyor, titriyor
gözlerinin ışıltısıyla
Karanlık gece
biliyorum sevgilim, uyuyamıyorsun
yatağında beni düşünüp
siliyorsun gözyaşlarını
Nasıl seviyorum
bu karanlık gecenin ışıltısını temsil eden
gözlerinin derinliğinde kaybolmayı
Nasıl seviyorum
bu karanlık geceyi kasıp kavuran dudaklarına
kavuş bilmez dudaklarımla
sana olan aşkımı yansıtmayı
Kara gece ayırıyor bizi sevgilim
inanıyorum sana, bu inanç öyle kuvvetli ki
inancım koruyor beni
karanlık gecenin ıslık öttüren mermilerinden
Bu ölümcül savaşa senin için katlanıyorum
çünkü biliyorum, elbet kavuşacağımıza
karanlık gecenin kapattığı
o uçsuz bucaksız bozkırlarında
Ölüm beni korkutmuyor
şayet korkutuyor beni
sana sarılamamak tekrardan
öpememek dudaklarından bir tutam
kavuşamadan gitmek bu diyarlardan
o tatlı güneşin ısıtıp
karanlık gecenin kapattığı bozkırlarda
Ah karanlık gece, ayırma beni sevgilimden
girme aramıza
ve de bırakma uykusuz
beni kalbimden bir parça
sevdiceğimden uzaklarda
Ah karanlık gece, zorunda bırakma sevgilimi
taze gardenyalar serpmek için mezarıma
ya da al canımı erkenden
ne de olsa, gömüleceğim bozkırlarda
ölüm bile ayıramayacak beni biricik sevdiceğimden
