UZAKLAR BOYU

Bir kahvenin hatrıyla tütüyoruz

sen ise üzerimdesin

dudaklarında nikotin

göğüslerinde ise derdeva bir tat kalmış

doyumsuzca sevişiyoruz

Bir haftada bin bir kavga gürültü

bir günde bir kopukluk

bir gecede ayrılık

gün doğuşuyla gelen barış güvercini

yeniden kavuşuyoruz

Tahriki tatbikat bir bakışla

öpmek doymaz ağzından kelimeler dökülüyor

gönlüme serpiyorsun tüm azizliğini

ve akşamına uzaklara karışıyorsun

Belki senin için yakın

benim için ufukları aşkın

yürümek bilmez bir mesafedir bu

Çünkü değil beklemek günleri

sesinden yoksun iken bile 

darma duman, çöktükçe çökercesine

senin seçtiğin şarkının bereketiyle

bir başıma, yapayalnız, gözlerinin hasretiyle

seni düşünerek tütüyorum

ve de kaldırıyorum başımı sisin içinden

tavana doğru dilekler dileyerek

istiyorum seni

SON ÇIRPINIŞLAR

Bir sorgu sual ile başlayan bir tutku

eşsiz kokunla tütmüş çarşaflar

ve de dört duvar içi yükselen müzik

Kim derdi? 

Bir uyanışla başlayan anılar

bir feraset ve nefretle son bulacak

Güvenini serzenişten sarkaç misali

kırdım ve de burktum ince ton yüreğini

ne dönüm, ne dönüşüm bıraktım sana

Mental sağlığımın kimyasıyla

sana yaşattım uyanışın nefretini

o an kusmak ve dağıtmak istedin

masumiyet kurbanı, canavar paravan suratımı

Ve hassas tenimde bıraktığın izler eşliğinde

bir daha göremeyeceğimi biliyorum

o şehvet tahribatı, defalarca tanıştığım suratını

gideceksin bu diyarlardan

Ve de döneceksin bir gün

ayak bastığın, çiçek açtığın vefalı topraklara

aklına bile gelmeyeceğim

gelirsem de hatırlamak istemeyeceksin

Ben ise yaptıklarımın mahçubiyetiyle

pişmanlığın bir başka meyvesini

sensizliğin esaretiyle yaşayacağım

Kim bilir?

kavrulacağım belki de

sensizliğin esareti

senin bıraktığın güzel anılar

ve de senin izlerini taşıyacağım

GELENEK BİLMEZ GÜVERCİN

Yaşadığım dünyada her zaman dört köşe vardır

benim için güneş parlamaz 

ve de tüm dünyam karanlıktır

Benim kurşun geçirmez pelerinim

ve de nefrete siper olmuş bir suratım var

nereye gidersem gideyim

başka yakalardan selam gönderiyorlar

bu yüzden edebim bozuktur

ne üslup bilirim

ne de terbiye

kalemim şahit

kağıdım tanıktır

Zamanında konuşurdu yumruklarım

birden bire sıvazlanırdı bir kehribar keski

sokak kızıla boyanır, dönerdi bir başka evin direği

belki mefta, belki kevgire

Senin ufkumu genişleten bir ilhamın var

bereket sütü emdiğim göğüslerin

ve de şehvetimi paravan eden dudakların

Ne yazıktır benim için

senin gibi tabuttan çıkma bir güzelliğe 

zorunda kalmak, açıklama yapmak

özgürlüğüm gibi kaybedeceğimi her şeyimi

birer birer

birden bire

Uluslar kuşatılacak

vatanım işgal edilecek

cadde bostan köklerimi arayacağım

tıpkı senin gibi

belki de kaybolacağım

Sanıyorum ki

parmaklarımı bir bir kıracaklar

ve uzatacaklar karaladığım defteri

Cengaverler kör kurşunu ateşleyecek

ve vuracaklar "Barış!" diye inleyen

özgürlük marşı cıvıldayan güvercinimi

Güvercin düşecek meydanın orta yerine

üçüncü sayfada, kenar köşeye

atacaklar bir manşet

ve yazılmayacak

bir başka şiir

bir başka kağıda