12 Eylül 2022 Pazartesi

SON SAVAŞ, SON ÖZLEM

Devri destanlardan bir gün
falanca gün, falanca saat
yürüyorum
arkama bakmadan

Öylesine bir yürüyüş ki
arkamda bir eş
bilimum dost bırakıp 
kör kütük bir evi terkettim
sınıra doğru
adım adım
yavaş yavaş
yürüyorum
arkama bakmadan

Kız kardeşim bana bir kağıt vermişti
her gece, bir köşesine
ufak tefek karalamalar 
şairin sanatı serenat ettiği dakikalar

Top patladı, kurşunlar kemiğe çentik
süngüler namluda, herkes düşünüyor 
eşini, nişanlısını ve de sevdiğini

Ve bende kesinlikle düşünebilirdim seni
sana özlem dolmuş kalbimden bir parçayla
yazabilirdim senin özleminle yontulmuş mektuplar

Ama sen, bir zamanlar bana yalanlar söylediğin gibi
uzun zaman önce
gönlünü de bir başkasına kaptırdın

Ben ki, bunları düşünmeden
sadece pipomu içiyorum
tatlı Yunan tütünü ile doldurduğum

Ben sadece o kaçınılmaz kurşunu bekliyorum
bu düşmanlığa bir son vermesi 
ve de acılarımı dindirmesi için

Bir daha savaştığımızda
göğsümü gerip
karşıdan gelen kurşunları karşılayacağım

"Beni bekleyen kimsem yok, geri dönmeyeceğim
bizler için kazılmış mezarlardan birine gömüleceğim"