YILLARIN İZLERİ

Sahi yıllar oldu, ben hala uyumadım

İhanet peydahlayan bu denli bir hayat

Günlerin getirisi, gecenin sunusu

Sabahın köründe bir paket sigarayla doyurmak karnı

Taşra pavyonunda bir hovarda gibi şişeleri deviriyor

Her yürüdüğüm sokakta isimler sayıklıyorum

"Ben senin kardeşinim, ben senin biricik aşkınım

bitir benim cezamı, azap son bulsun"

Gözlerim alevlenmiş, ilaçlar midemi kanatıyor

Onca gaflet gecesinde, bin bir travma yaratan yaratıklar

Sanki yıllar sonra onları azat etmişim gibi yanıma ilişiyor

Ve de unutamadığım fotoğrafların rüyasını yaşıyorum

Harap edilmiş, infilak sonrası sürüne sürüne savaşan

Dost ve düşman kavgaları gibi, tıpkı o kıymet bilmez

Uçurumlardan atlayıp hayata gözlerini çoktan yummuş yadeller gibi

O kadar çaresiz kaldım, o kadar ayaz tattım, o kadar kaçtım

"Herkes ikinci bir şanstan bahseder fakat kimse

kötülüğe açılan kapıdan ilk defa nasıl girmiş hatırlamak istemez

hiçbir şey bitmez, her şey değişir"

HOYRAT

Hasret arzusuna taparcasına sevdim

Soğuktan sıcağa, kalemden deftere kadar

Ben kutup sürmeli gözlerini çok sevdim

Evimden gittiğin gün, kokun bana eşlik ederdi

Ağlarken, uyumadan hemen önce, seninle hayaller kurarken

Aylar geçti, yıllar geçecek, anılar yaşayacak

Aşkımızdan geriye kalan tek şey sessizlik

"Zaman çok hızlı

Ellerimden kayıp gidersin diye korkuyorum

İyi geceler"

GERÇEK VE KİRLİ

Gerçeklik anlamını yitirdi, suratlar kapanıyor

Beni anlaman için, benim gibi olman gerek

Çünkü karanlık bir yuvada uyuyorum

Geceleri güneş doğuyor

Kavgalar canlanıyor, anılar, o anlamsız fotoğraflar, bu yüzler neyin nesi?

O vakit en güzel rüya görüldü, aynanın karşısında ben, aynı soru

Kimim ben? Nefret kusan bir yaratık mı?

Ölüm arzusuyla hayatın kıymetini yitiren insanlardan mıyım yoksa?

Nereden ve neden geldim?

Yoksa yazdıklarım bile kifayetsiz mi kalıyor?

Paranoya bu denli kanıma işlemiş

Yavaş yavaş damarlarıma çekiliyor

Beni incelemiş, benim gerçek suratımı okumuş biri

Yanıma ilişmiş, bin bir numarayla bana, beni anlatıyor

Yeminler olsun, onu devirmekten başka çarem yoktu

Gerçekleri, bilinmeyen bir ağızdan suratıma tüküren

Bu denli bir canlı, bir tehdittir, bir saldırıdır!

Ben ne yaptım? Onu tanıdım, benden farklı değildi

Ya da billur yalanlar, o sosyopat suratını gizliyordu

Zaman yavaş yavaş geçiyor, gece çöktü çökecek

Aslında biz aynı insanlarız, tıpa tıp, ne ben, ne o

Hedeflerimizi saklayıverdik

Ben onun ağzından laf kapmayı bekleyen bir çakal gibiydim

O ise tek kelam ile benim gerçekliğime ortak oldu

Kaos...