Son savaş bitti
Mabet çoktan kapandı
Hiçbir tarihin süngüsü
Hiçbir zindan korkutamadı beni
Çok sayfa çevirdim, çok yazdım
Soframdan ekmeğimi alan hayat
Bir de tekme atınca
Ailem güneş, oracıkta belirdi
Sabaha kadar tenimi kavurdu, bir de ışığıyla
O güzel rengini saçlarıma verdi
Ben de sevdim elbet, ben de nefret ettim
Büyüdükçe içimde ufkunu aşamayan bir ruh
Ve o donuk suratım, bir anda gülümsemez oldu
İlahiler kulağımı çığırtan bir ses ile yalvarışlar etti
Vaveyla, güfte, hepsi bir oldu
Bu koca adamı yerle bir etti
Ve uzak diyarlardan değil
Mektup, telgraf tadında bir yoldaş konuşuyor
O benim her şeyim
" Kaçmana gerek yok, kaçarsan içindeki nefret öldürür seni "
