Sanki bir devir dönmüş kevgire
ayna karşısında oturuş saatlerinde
ölüm parmaklara asılıp
çekebilmiş tetiği
Taşıdığım katilin namlusu bana dönmüş
beraberinde ayırmış ruhu candan
sen tüten duvarları kanım boyamış
bir tek sen kalmışsın aklımda
Başka kalemlere damlamışsın
başka topraklara ayak basmışsın
kemiklerim kavuş bilmez ağırlığına çökmüş
cesedim seni özlemenin altında çiğnenmiş
İsimsiz bir kazağın etiketiyle
cüzdanımdan beş kuruş çıkmamış
aşkımdan muhafaza resmini almışlar
güzelliğin yeşiliyle ilk toprağı atmış
sende gördüğüm zarafetle gömülmüşüm
"Duygu durum duraklarında
pişmaniyetim tutuverdi
gözlerin ilk kurşunu attı
sanatın yankılandı
ve de ruhumu teslim ettim oracıkta"
