Unutmak istiyorum
renksiz kayboluşların
tatsız yolculuğunda
yarını kovaladıkça
geçmiş günleri yıllara terk etmek
Lakin elimde değil
ateş arsızı tütünüm yandıkça
dudaklarına doyumsuz dudaklarıma asılıyor
ne zaman hüznümü boyamak istesem
kalemin kağıda dokunuşu
sarmaş dolaş sevişlerimizi anımsatıyor
hatıralar aleminde buluyorum kendimi
Seni yıllara terk etmek isterdim
Lakin elimde değil
yeni bir başlangıcın geride bırakmışlığı adına
karanlık bir uykuya dalmış iken
rüyalarıma sızıntı ediyorsun
kendini hatırlatıyorsun tekrardan
Unutmak istiyorum
Lakin elimde değil
sana benzeyen suratlar görüyorum
senin kokunu anımsatan bahçeler
sesini benzeten şarkılar duyuyorum
hepsi seni hatırlatıyor
hiçbiri sen değilsin
kasten yeni bedenler tadıyorum
aslen sen karşıma çıkıyorsun
nedensizce senin özlemine sargın
bir gecenin köründe buluyorum kendimi
Ve de dokunuyor kalem kağıda yeniden
yontulmuş kalbimden ızdırabın mürekkebiyle
bulanık hafızamda özenle muhafaza ettiğim
anıların esaretinde karalıyorum senin adına
sana dair
sana ithafen
seni yazıyorum
"Ne sen beni duyuyorsun
Ne de ben seni unutabiliyorum"
