Yaşam nefesi üflendi
seher rüzgarı ile doğduk
güç, kuvvet ve kudretimiz ile
ormanlar yeşerttik
sadece biraz mutlu olmak suretiyle
yalnızlığı tercih ettik
Kutlu yol adına yürüdüm
bir baraka, bir kulübe
biraz vefalı toprak edindim
dağlar boyu köklerimi aradım
ormanlar geçtim, ırmaklar yüzdüm
ancak gerektiğince avlandım
gerektiğince kaçtım
koşuverdim sisin içinden
Önce özgürlüğümü kazandım
sonrasında huzuru tattım
yanan ateş dumanında
ben de dumana karıştım
kül olana dek tüttüm
ve de güneşin kavruluşuyla
oracıkta yanıverdim
Öncülerimizi öldürdünüz
kadınlarımız tecavüz ettiniz
bizler doğduk
sizler hakir gördünüz
"şimdi ise topraklarımız işgal ediliyor
şehir kaygısı yüzünden insanlar ilkelleşiyor
yılların mücadelesini bırakalım
ağaç reçinesi misali özlerimize karışalım
bırakın yaşayalım
barış için savaşalım"