nefret büyür ve doğuverir husümet
aynı topraklarda büyümüş insanlar
birden oluverir kanlı kinli
Karşılaşılan köşe bucak sokaklarda
kanın çekilir, düşünmezsin evi barkı
ne de sevdiğini
hürriyetin uzaklaşır ellerinden kaçarak
ve de sen olursun
adaleti sağlayan
çünkü yoktur senin için
ne kolluk, ne de kuvvetleri
Gezin üst noktasından
arpacağın tepesinden
en öldürücü noktadan
seçersin hedefi
belki gözlerini kapatırsın
belki elin titremeden
çekersin tetiği
Artık karşındaki sana benzemez
onun da küçük bir dükkanı vardır
evde bekleyen dul bıraktığın karısı
köşe bucak gecekondu dairede
ocakta yemeği tüten kutu kare bir bacası
Aklına bile gelmez
artık lazımdır senin yaşaman için
onun ölmesi
Barış ister üçüncü sayfalarda
isimsiz bir cengaverin şiiri
sonra tıkarlar onun da ağzına güvercini
bu yüzden edepsiz bilirler
Anadolu ermişini
Savaşın biter, husümetin diner
ama oracıkta bitmez
sokaklar çatışır
temizler durur birbirini
ve de sürecektir
aynı topraklarda yaşayan
asırlar boyu süren
kanlı kinli manşetlerin kahramanı
kin, nefret ve de husümetin eseri
